Amiotrofia cukrzycowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Badanie elektromiograficzne pozwalające zdiagnozować amiotrofię cukrzycową.

Amiotrofia cukrzycowa, proksymalna neuropatia cukrzycowa – rzadki zespół chorobowy zaliczany do niesymetrycznych powikłań neurologicznych cukrzycy, występujący u pacjentów w podeszłym wieku. Przejawia się on niedowładem i zanikiem (początkowo tylko jednostronnym) proksymalnych (tj. znajdujących się bliżej tułowia) mięśni kończyn dolnych (miednicy i ud), w wyniku czego następuje ich osłabienie, związane często z bólem podczas ruchu. Chory na amiotrofię cukrzycową często nie jest w stanie sam wejść na schody.

Niekiedy dodatkowym objawem choroby są zaburzenia czucia głębokiego i powierzchniowego (np. przeczulica, drętwienie, pieczenie).

Uważa się, iż choroba ta jest szczególną postacią neuropatii cukrzycowej ruchowej, w której następuje uszkodzenie korzeni nerwowych, a nie pojedynczych nerwów obwodowych.

Diagnoza amiotrofii cukrzycowej następuje poprzez badania elektromiograficzne, które wykazują zmiany powstałe w mięśniach i nerwach.

Nawet przy zapewnieniu dobrej kontroli cukrzycy poprawa w amiotrofii może trwać miesiącami, a czasami nawet latami. Jej ustąpienie zazwyczaj bywa niezupełne. Często choremu pozostaje zaburzenie czucia.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Artur Czyżyk, January Ławecki: Encyklopedia chorego na cukrzycę. Warszawa: PWN, 1992, s. 17. ISBN 83-01-10943-2.