Amunicja treningowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Nabój treningowy kalibru 76 mm

Amunicja treningowaamunicja stosowana do prowadzenia treningów działoczynów (ładowania, odpalania) i wykonywania rzutów. Wykonana jest z materiałów zastępczych i elementów amunicji bojowej. Jest bezpieczna w czasie eksploatacji, ponieważ nie zawiera materiałów wybuchowych[1].

Oznaczenia w Wojsku Polskim[edytuj | edytuj kod]

W Polsce celu odróżnienia jej od amunicji bojowej malowana jest na kolor czarny (z wyjątkiem amunicji strzeleckiej i artyleryjskiej kalibru do 23 mm)[1]. Dodatkowym oznaczeniem tej amunicji jest napis TRENINGOWY znajdujący się na każdym zasadniczym elemencie naboju. Amunicja kalibru do 23 mm wyróżnia się zbitą spłonką oraz 3−6 wzdłużnymi wgłębieniami umieszczonymi symetrycznie na kadłubie łuski[1].

Zapalniki zastępcze (balistyczne) malowane są na czarno z naniesionym na kadłubie lub innej części białym paskiem. Opakowania wzdłuż dolnej krawędzi ścianki czołowej mają umieszczony biały pasek i napis TRENINGOWY[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 11. ISBN 83-86028-01-7.