Angiras (bóstwa)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Angiras – klasa lub grupa męskich istot nadprzyrodzonych z mitologii indyjskiej, różnie definiowana w zależności od okresu pochodzenia źródła.

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Można spotkać opinie, wywodzące nazwę tej grupy od greckiego słowa aggelos – wysłannik[1].

Wedy[edytuj | edytuj kod]

Rygweda nazywała ich Ojcami. W wedyzmie to mityczny ród kapłański (bramini), wywodzący swoje korzenie od boga Bryhaspatiego – "Pana Modlitwy". Oprócz powiązań z kultem Agniego, przypisuje się im rolę wysłanników niebios. Zajmowali bowiem pozycję pośrednią między ludźmi i dewami[1]. Przyjaciele boga Indry, wraz z nim odzyskują krowy uprowadzone przez Panjów i Walę[2], bogactwa i światło – często jedynie za sprawą magicznych recytacji czy śpiewów. W wedyzmie miano Angiras przede wszystkim odnosi się do boga Agniego, zwanego tam najstarszym z Angirasów[3].

Okres powedyjski[edytuj | edytuj kod]

Według Ermana Władimira Angirasowie uznawani są za grupę mitycznych ryszich, wywodzącą swoje korzenie od wieszcza (rysziego) o imieniu Angiras[4]:

Mędrcy ci, synowie Angirasa, którzy towarzyszyli Manu podczas potopu – mówi się, że przyszli na świat pod postacią niedźwiedzi – wstąpili potem do nieba i stali się tam siedmioma gwiazdami Wielkiej Niedźwiedzicy[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Przypisy / 4. Dzieje Indry. W: Władimir Erman, Eduard Tiomkin: Mity starożytnych Indii. Wyd. 1. Bydgoszcz: Pomorze, 1987, s. 190. ISBN 83-7003-053-X.
  2. Andrzej M. Kempiński: Słownik mitologii ludów indoeuropejskich. Poznań: KW SAWW, 1993, s. 33. ISBN 83-85066-91-8.
  3. Andrzej Ługowski: Angiras. W: Słownik mitologii hinduskiej. Andrzej Ługowski (red.nauk.). Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG, 1994, s. 25, seria: Świat Orientu. ISBN 83-86483-20-2.
  4. Przypisy / 4. Dzieje Indry. W: Władimir Erman, Eduard Tiomkin: Mity starożytnych Indii. Wyd. 1. Bydgoszcz: Pomorze, 1987, s. 191. ISBN 83-7003-053-X.
  5. 9. Soma, bóg księżyca. W: Władimir Erman, Eduard Tiomkin: Mity starożytnych Indii. Wyd. 1. Bydgoszcz: Pomorze, 1987, s. 25. ISBN 83-7003-053-X.