Antoni Waśkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Waśkowski
Ilustracja
Antoni Waśkowski na dachu Pałacu Prasy w Krakowie, 1932 r.
Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1885
Kraków

Data i miejsce śmierci

25 lutego 1966
Kraków

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Dziedzina sztuki

malarstwo, poezja

Antoni Waśkowski (ur. 13 czerwca 1885 w Krakowie, zm. 25 lutego 1966 tamże) – polski poeta, dramatopisarz i malarz.

Grób Antoniego Waśkowskiego

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był spokrewniony ze Stanisławem Wyspiańskim (ich matki były siostrami) i pobierał u niego swoje pierwsze lekcje rysunku. Ukończył gimnazjum w Bochni[1]. Studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim polonistykę i historię sztuki. Publikował swe utwory w młodzieżowym piśmie „Pierwiosnek” i w „Głosie Narodu”. W latach 1913–1917 pracował jako asystent w krakowskim Muzeum Narodowym. Od 1927 pełnił funkcję sekretarza w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, a także redaktora „Roczników TPSP”. Był też współzałożycielem Związku Literatów Polskich w Krakowie i jego pierwszym sekretarzem (w latach 1917–1929). Studia malarskie ukończył w roku 1929. W 1930 roku został laureatem Nagrody m. Krakowa. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (pas 5, wsch.).

Wybrane utwory[edytuj | edytuj kod]

  • Lel i Polel (1910)
  • Dopust (1912)
  • Gwiazdy spadające (1922)
  • Gwiazdy Wawelu (1934)
  • Znajomi z tamtych czasów (1956)
  • Z moich wspomnień o Stanisławie Wyspiańskim (1957)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Historia. 1lo.bochnia.pl. [dostęp 2014-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 października 2014)].