Antykwa linearna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Font Bauhaus

Antykwa linearna – ogólna nazwa wszystkich jednoelementowych krojów pism drukarskich, czyli krojów, w których wszystkie znaki zbudowane są z kresek o tej samej stałej szerokości[1]. W kształtach znaków antykw linearnych dopuszczalne są tylko niewielkie przewężenia kresek mające zachować optyczne wrażenie stałej szerokości kreski lub stałą szerokość kreski po uwzględnieniu zlewania się farby drukarskiej w krytycznych miejscach łączenia kresek pod kątem ostrym.

W skład antykw linearnych wchodzą dwie grupy krojów:

Obie formy antykw linearnych użyte zostały po raz pierwszy w I poł. XIX wieku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Słownik terminologiczny informacji naukowej, Maria Dembowska, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1979, s. 25.