Arnaldo Ochoa Sánchez

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Arnaldo Ochoa Sanchez (ur. 1932, zm. 1989) – kubański generał.

W latach 1956-1959 uczestniczył w obalaniu Fulgencio Batisty, walczył w partyzantce w Sierra Maestra. Był bliskim przyjacielem Raula Castro. Po zwycięstwie rewolucji szkolił się w radzieckiej Akademii Frunzego. Dowodził kubańskimi kontyngentami wojskowymi w Etiopii (1978-1979) oraz w Angoli (1987-1988). W 1980 został odznaczony orderem Bohatera Rewolucji. Brał również udział w walkach na Dominikanie, Kongu i Wenezueli. Zyskał wielką popularność zarówno we własnej armii, jak i całym kubańskim społeczeństwie. W czerwcu 1989 oskarżono go o korupcję i handel narkotykami, przez co stanął przed sądem wojskowym. Uznano go za winnego i skazano na śmierć. Wyrok wykonano 12 lipca 1989. Przyspieszony proces i kara śmierci wzbudziły liczne spekulacje na temat powodów takiej rozprawy z Ochoą i osobami, które były z nim związane[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Marcin Gawrycki, Natalia Bloch, Kuba z serii Historia państw świata w XX wieku, Wydawnictwo TRIO, Warszawa 2010, ISBN 978-83-7436-241-2, s. 416.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Marcin Gawrycki, Natalia Bloch, Kuba z serii Historia państw świata w XX wieku, Wydawnictwo TRIO, Warszawa 2010, ISBN 978-83-7436-241-2
  • Marco Bustamente, El Comandante en su laberinto, "Revista Vistazo", nr 526 (20 lipca 1989)