Błona stekowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błona stekowa
cloacal membrane
membrana cloacalis
Ilustracja
Błona stekowa (cloacal membrane) na rycinie z Anatomii Graya przedstawiająca dystalną część zarodka ludzkiego pomiędzy 15. a 18. dniem rozwoju
Prekursor

ektoderma i endoderma

Błona stekowa – błona pokrywająca zarodkową kloakę podczas rozwoju zarodkowego.

Błona stekowa tworzy się z ektodermy i endodermy, które zaczynają się ze sobą kontaktować[1]. Gdy ludzki zarodek rośnie i następuje fałdowanie ogonowe, przegroda moczowo-odbytowa dzieli stek na część brzuszną (zatokę moczowo-płciową) i grzbietową (kanał odbytowo-odbytniczy). Zanim przegroda urorektalna będzie mogła połączyć się z błoną stekową, błona przerywa się, otwierając kanał odbytowo-odbytniczy i zatokę moczowo-płciową na zewnątrz. Później tworzy się zamykająca otwór powstała z ektodermy błona odbytowa, z której wytwarza się dystalna jedna trzecia prostnicy.

Zasugerowano, że występujące w tym procesie błędy rozwojowe mogą wiązać się z powiększeniem łechtaczki[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]