Bania (kopalnia)
Bania – w gwarze podhalańskiej kopalnia rudy lub kruszcu. Nazwa pochodzi z języka węgierskiego (banyá). Zachowały się jeszcze niektóre z dawnych kopalni, np. Krywańskie Banie[1].
W południowej Polsce istnieje wiele nazw geograficznych pochodzących od słowa bania. Indeks nazw geograficznych Polski wymienia ich 67. Są to góry, łąki, lasy, części wsi, uroczyska i inne[2]. W Tatrach, zarówno w polskich, jak i słowackich istnieje wiele nazw wywodzących się od słowa bania – wszystkie związane są z dawniej prowadzonymi w nich pracami górniczymi, np. Baniste w Dolinie Pyszniańskiej, Baniste w Dolinie Starorobociańskiej, Banisty Żleb, Żleb pod Banie, Banista Przełęcz, Podbańska[1], Banie (żleb), Dolinka pod Banie[3].
Górników pracujących w baniach nazywano hawiarzami (od niemieckiego słowa Hauer – górnik), a drogi, którymi zwożono z bani urobek hawiarskimi drogami[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Geoportal [online] [dostęp 2010-07-15].
- ↑ Władysław Cywiński, Tatry. Giewont, Poronin: Wyd. Górskie, 1994, ISBN 978-83-7104-002-3, OCLC 749766988.