Barbara Budkiewiczowa
Data urodzenia | |
---|---|
Data śmierci |
1937 ? |
Zawód, zajęcie |
Barbara Budkiewiczowa z domu Czechowska (ur. 2 grudnia 1886 w Głuchówskach koło Ścisławia, zm. 21 sierpnia 1937 w ZSRR) – polska historyk ruchu robotniczego, działaczka komunistyczna.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodziła z rodziny ziemiańskiej. Od 1904 pracowała w fabryce w Warszawie. Działaczka PPS, od 1906 PPS-Lewicy. W 1909 wydalona z Królestwa Polskiego. Studiowała ekonomię Universite Nouvelle w Brukseli. Od 1913 w Piotrogrodzie. W 1917 pracowała w Piotrogrodzkiej Radzie Delegatów. Następnie kierowała agendami rządowymi do spraw polskich Rosyjskiej Federacyjnej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. w latach 1921-1923 kierowała sekcją polską na Komunistycznym Uniwersytecie Mniejszości Narodowych Zachodu w Moskwie. W latach 1926-1930 pracownik Komunistycznego Uniwersytetu Białorusi i w latach 1930-1933 pracownik Białoruskiej Akademii Nauk w Mińsku (sekretarz naukowy Instytutu Polskiej Kultury Proletariackiej). Od 1934 docent w katedrze historii powszechnej na Komunistycznym Uniwersytecie Mniejszości Narodowych Zachodu. Aresztowana w 1937 w ramach czystek stalinowskich, stracona 21 sierpnia 1937. Obok Bronisława Szmidta i Józefa Krasnego należała do czołowych historyków polskich-komunistów w ZSRR.
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Ruch robotniczy w Królestwie Polskim w latach 1870-1890, cz. 1: Rozwój i koncentracja przemysłu, położenie proletarjatu, ruch strajkowy, Mińsk: Białoruska Akademia Nauk 1934.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alicja Pacholczyk, Budkiewiczowa Barbara z Czechowskich [w:] Słownik historyków polskich, red. M. Prosińska-Jackl, Warszawa 1994, s. 63.
- Lidia Kalestyńska, Budkiewiczowa Barbara [w:] Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego, t. 1: A-D, red. nacz. Feliks Tych, Warszawa: "Książka i Wiedza," 1978, s. 261-262.
- Леанiд Мараков, "Рэпрэсаваныя лiтаратары, навукоўцы, работнiкi асветы, грамадскiя i культурныя дзеячы Беларусi. 1794-1991": БУДКЕВІЧ Барбара