Bartłomiej Frydrych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bartłomiej Frydrych
Data i miejsce urodzenia

1800
Suchedniów

Data i miejsce śmierci

21 maja 1867
Warszawa

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

lekarz psychiatra

Grób Bartłomieja Frydycha na Cmentarzu Powązkowskim

Bartłomiej Frydrych (ur. 1800 w Suchedniowie, zm. 21 maja 1867 w Warszawie) – polski lekarz psychiatra, autor pierwszego podręcznika psychiatrii w języku polskim, oficer powstania listopadowego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Walentego Frydrycha i Tekli z Bieskich[1]. Ukończył Liceum Warszawskie. Studia lekarskie rozpoczął na Uniwersytecie Warszawskim, a ukończył na Uniwersytecie Wileńskim w roku 1827. Początkowo interesował się chirurgią, ale ostatecznie swoje zainteresowania skierował w kierunku psychiatrii. Od roku 1836 do końca życia pełnił funkcje lekarza ordynującego w Szpitalu Dzieciątka Jezus w Warszawie. Jako pierwszy polski psychiatra odbył podróż naukową do ośrodków dla umysłowo chorych w Niemczech i we Francji, z których ośrodki francuskie wywarły na nim pozytywne wrażenie jako wzór do naśladowania w Polsce.

W oparciu o te doświadczenia i własną praktykę opracował własny system leczenia. Opierał się on na stosowaniu niewielkich upustów krwi z rąk i nóg, przystawianiu pijawek do nosa, za uszami i na karku, podawaniu środków wymiotnych i soli rozwalniających, stosowaniu kąpieli oraz opium w połączeniu z innymi środkami, jak np. plastry z gorczycy na skórę. Mimo że Frydrych opowiadał się za łączeniem środków somatycznych i psychologicznych w terapii, to wykluczał ze swojego systemu leczenia wszelki wpływ muzyki i rozrywki na pacjenta.

W roku 1845 opublikował w języku polskim pierwszy podręcznik psychiatrii O chorobach umysłowych.

Poza tym jest autorem innych prac naukowych, w tym z zakresu chirurgii, a także sprawozdań z działania oddziału zamieszczanych w „Pamiętniku Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego”. Jako organizator dawał wskazówki i przyczynił się do wznoszenia w latach od 1840 do 1841 nowego budynku szpitalnego dla 50 chorych.

W 1837 ożenił się w Warszawie z Józefą Makarewicz (1815–1842)[2].

Pochowany został na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 16-1-3)[2][3].

Prace[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bartłomiej Frydrych (M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego) [online], www.sejm-wielki.pl [dostęp 2017-11-22].
  2. a b Cmentarz Stare Powązki: JÓZEFA FRYDRYCH, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].
  3. Dnia 23go z.m. pochowane zostały na cmentarzu Powązkowskim zwłoki ś.p. Bartłomieja Frydrycha... Kurjer Warszawski R.46 nr 135 (17 czerwca 1867) s. 835

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Pużyński (red.): Leksykon psychiatrii. Warszawa: PZWL, 1993, s. 163. ISBN 83-200-1712-2.
  • Bożena Urbanek: Przemiany w teorii i praktyce opieki psychiatrycznej na ziemiach polskich w XIX wieku. Kwartalnik Historii Nauki i Techniki 1998, 2, 81-91. [1]
  • Marcin Łyskanowski: Bartłomiej Frydrych (1800-1867) i jego poglądy na etiologię chorób psychicznych. Psychiatria Polska 4(2), ss. 203-206 (1970)
  • Grażyna Herczyńska. Bartłomiej Frydrych 1800–1867. Postępy Psychiatrii i Neurologii 8 (4), 1999