Bay of Islands

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bay of Islands
Ilustracja
Państwo

 Nowa Zelandia

Wymiary

szerokość 16 km

Miejscowości nadbrzeżne

Paihia, Russell, Waitangi, Kerikeri

Położenie na mapie Nowej Zelandii
Mapa konturowa Nowej Zelandii, blisko górnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Bay of Islands”
Ziemia35°12′S 174°10′E/-35,200000 174,166667
Lokalizacja Bay of Island
Turyści podziwiają "taniec" orki

Bay of Islands – głębokowodna zatoka w regionie Northland, na Wyspie Północnej w Nowej Zelandii. Położona 60 km północny zachód od Whangarei, znajduje się blisko północnego krańca całego kraju.

Jest jedną z największych wędkarskich, żeglarskich i turystycznych atrakcji Wyspy Północnej, a jednocześnie jest znana z wielkich zawodów wędkarskich, rozpropagowanych przez amerykańskiego pisarza Zane Greya w latach trzydziestych XX wieku.

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Bay of Islands jest nieregularną w kształcie, szeroką na 16 km zatoką na północnowschodnim wybrzeżu wyspy. Naturalne kotwicowisko posiada kilka ramion wcinających się w ląd, z których należy wymienić przede wszystkim Waikare Inlet na południu oraz Kerikeri i Te Puna (Mangonui) na północnym zachodzie. Miasteczko Russell położone jest na końcu krótkiego półwyspu wdzierającego się w zatokę z południowego wschodu. Na północ od tego półwyspu znajduje się kilka wysepek, z których największymi są Urupukapuka na wschodzie i Moturoa na północy. Półwysep Purerua ogranicza zatokę od zachodu, natomiast półwysep Cape Brett, wybiegający 10 km w głąb oceanu, od wschodu.

Według badań z roku 2006 Bay of Islands uznano za drugie na świecie miejsce intensywności błękitu nieba po Rio de Janeiro[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszym Europejczykiem, jaki odwiedził to miejsce, był kapitan Cook, który w roku 1769 nadał zatoce obecną nazwę. Bay of Islands była pierwszym regionem Nowej Zelandii zasiedlanym przez Europejczyków. Wielorybnicy pojawili się pod koniec XVIII wieku, a pierwsi misjonarze w roku 1814. Urodziny pierwszego europejskiego dziecka urodzonego w tym kraju, Thomasa Kinga, odnotowano w roku 1815 w Oihi na brzegach Bay of Islands.

Nad zatoką znajduje się kilka historycznie ważnych miasteczek jak Paihia, Russell, Waitangi i Kerikeri. Russell, zwane dawniej Kororāreka, było pierwszym stałym europejskim osiedlem na Nowej Zelandii i pierwszą nieformalną stolica kolonii, datując swe powstanie na pierwsze lata XIX wieku. Z kolei w Kerikeri znajduje się wiele historycznych pamiątek wczesnego europejskiego osadnictwa. Wśród nich Dom Misyjny, zwany także Kemp House, będący najstarszą drewnianą budowlą Nowej Zelandii.

Nad brzegami zatoki toczyła się, w latach czterdziestych XIX wieku, wojna o maszt flagowy w której siły armii brytyjskiej starły się z plemionami Māori, przy czym żadna ze stron nie uzyskała powodzenia.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Belle Dumé: World's bluest sky revealed. [w:] Optics.org [on-line]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-10)].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]