Beata Szałwińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Beata Szalwinska)

Beata Szałwińska – polska pianistka mieszkająca w Luksemburgu, urodzona w Warszawie.

Kształciła się muzycznie w Warszawie w Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina w klasie fortepianu, u Barbary Muszyńskiej. Była stypendystka rządu francuskiego[1] podczas nauki w Ecole Normale de Musique w Paryżu. Oprócz wykonywania repertuaru klasycznego Beata Szałwińska założyła Beata Szałwińska’s Aconcagua Project[2] specjalizujące się m.in. w repertuarze Astora Piazzolli[3].

Oprócz działalności koncertowej w Europie była profesorem w Konserwatorium Muzycznym w Luksemburgu Conservatoire de Musique du Nord[4].

Jej kariera muzyczna rozpoczęła się jeszcze na studiach w Polsce, kiedy to na ostatnim roku wygrała konkurs na najlepsze wykonanie koncertu fortepianowego. Nagrodą był debiut w Filharmonii Narodowej w Warszawie, gdzie wykonała IV Symfonię Karola Szymanowskiego. Tam zwrócił na nią szczególną uwagę Krzysztof Baculewski, który na łamach „Ruchu Muzycznego” po koncercie napisał: „Już pierwsze wejście solistki zafrapowało romantyczną frazą o chopinowskim niemal dźwięku, urzekała pomysłami interpretacyjnymi kolorystycznymi. Koncepcja wykonawcza zmierzała, jak się zdaje, w stronę klasycznej formy, ale ożywionej nieoczekiwanymi pomysłami artykulacyjnymi, atrakcyjnym frazowaniem i w ogóle innym świeżym podejściem. Niewątpliwie Beata Szałwińska jest nadzwyczaj uzdolnioną pianistką, co potwierdziła również owacja po wykonaniu Symfonii”[5]

Pianistka ta jest laureatką i finalistką wielu prestiżowych konkursów muzyki klasycznej, w tym pierwszej nagrody 11 Tournoi International de Musique w Belgii. Koncertuje w całej Europie, z naciskiem na Niemcy, Belgię, Danię, Luksemburg, Szwecję i Francję. Ma na swoim koncie udział w kilkudziesięciu międzynarodowych imprezach pianistycznych oraz dużych koncertach. Niezwykłym był ten z okazji 150-lecia orkiestry w Ettelbrucku w Luksemburgu, gdzie w obecności księcia i księżnej Luksemburga wykonała Błękitną Rapsodię George’a Gerschwina.

Beata Szałwińska dziś kontynuuje działalność koncertową jako solistka, kameralistka oraz pedagog; przez wiele lat współpracowała z prof. Ryszardem Karczykowskim, jednym z najlepszych polskich tenorów.

W 2010 roku artystka towarzyszyła kwintetowi „Soledad”. Wspólne koncerty zespołu reprezentowały Luksemburg podczas festiwali w Luksemburgu, Francji, Niemczech i Finlandii z produkcją „Life”, stworzoną przez fińskiego tancerza i choreografa Anu Sistonena. Następnie Beata Szalwinska i Anu Sistonen przygotowali kolejną produkcję, zatytułowaną „Two Alone”, w którym pianistka wykonuje 9 preludiów op. 1 autorstwa Karola Szymanowskiego, z premierą w Luksemburgu w czerwcu 2012.

Rok 2012 rozpoczął się wraz z wydaniem drugiego albumu; światowa premiera najnowszej wersji „Aconcagua Concerto „Astora Piazzolli, na fortepian solo i sekstet. Projekt jest wynikiem współpracy „Aconcagua Quintet” i „Aconcagua Quintet” z „Salą Koncertową Kinneksbond” w Mamer w Luksemburgu. Album, w którym są także inne utwory zinterpretowane w duecie z Gilberto Pereyra, został bardzo dobrze przyjęty przez opinię publiczną i krytykę.

W lutym 2014 r. odbył się występ muzyczny i taneczny „Powódź”, owoc współpracy z Anu Sistonen, na którym została wykonana III sonata Fryderyka Chopina.

Od 2015 roku Beata Szałwińska gra w duecie z rosyjskim śpiewakiem operowym Alexandrem Anisimovem (bas). Artyści podczas koncertów prezentują romanse S. Rachmaninowa m.in.: w Filharmonii w Luksemburgu, w Warszawie (zaproszony przez Pierwszego Doradcę ds. Kultury Prezydent RP, na recital transmitowany na żywo przez polskie radio), w The Bonbonnière Theatre w Maastricht, Holandia. Następnie w The Bonbonnière Theatre w Maastricht, Holandia w Salle Cortot w Paryżu, Carnegie Hall w Nowym Jorku.

Występowała na Festiwalu im. Jana Kiepury w 2019 roku[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Beata Szalwinska’s Homepage. [dostęp 2010-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-13)].
  2. Aconcagua. [dostęp 2010-03-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-07)].
  3. Wieczór argentyński. Dom Pracy Twórczej w Radziejowicach. [dostęp 2010-03-08].
  4. Beata Szałwińska. [dostęp 2010-03-08].
  5. Beata Szałwińska. Połączenie słowiańskiej duszy z południową energią | meakultura.pl [online], meakultura.pl [dostęp 2019-08-22].
  6. Artyści | Instrumentaliści | Beata Szałwińska | Beata Szałwińska – Fortepian [online], www.festiwalkiepury.pl [dostęp 2019-08-22].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]