Bitwa u ujścia Riachuelo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa u ujścia Riachuelo
Wojna paragwajska 1864-1870
Ilustracja
Bitwa na rzece Parana u ujścia Riachuelo
Czas

11 czerwca 1865

Miejsce

8 km na południe od Corrientes

Terytorium

Paragwaj

Wynik

zwycięstwo floty brazylijskiej

Strony konfliktu
Paragwaj Cesarstwo Brazylii
Dowódcy
Pedro Inacio Meza Francisco Manuel Barroso
Siły
8 okrętów,
7 promów artyleryjskich,
52 działa,
3 000 ludzi
9 okrętów,
59 dział,
2 297 ludzi
Straty
3 okręty,
4 promy artyleryjskie,
wysokie straty w ludziach
2 okręty,
247 ludzi
Położenie na mapie Paragwaju
Mapa konturowa Paragwaju, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
27°33′44″S 58°50′21″W/-27,562222 -58,839167

Bitwa u ujścia Riachuelo – starcie zbrojne, które miało miejsce 11 czerwca 1865 roku w trakcie wojny Paragwaju z koalicją (1864–1870).

Przebieg bitwy[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 1865 roku flota brazylijska, składająca się z fregaty Amazonas, czterech korwet i czterech kanonierek z 59 działami i 2297 ludźmi, odbiła położoną nad rzeką Parana twierdzę Corrientes po czym stanęła w pobliżu ujścia Riachuelo; marynarze zeszli na ląd celem narąbania drewna na opał. Naprzeciw floty brazylijskiej Paragwajczycy rozstawili siły lądowe wyposażone w 22 działa[1].

11 czerwca w okolicy pojawiło się dziewięć kanonierek paragwajskich uzbrojonych w 30 dział z 1 000 ludzi załogi. Paragwajskie okręty holowały siedem pozbawionych napędu promów artyleryjskich wyposażonych w pojedyncze działa. Obsługa promów rozpoczęła ostrzał, a załogi okrętów szykowały się do abordażu na jednostki brazylijskie. W odpowiedzi brazylijskie okręty otworzyły ogień, a flagowy Amazonas poważnie uszkodził dwie jednostki paragwajskie, taranując je[2].

Doszło do zażartej walki, w wyniku której jedna z jednostek brazylijskich została zdobyta abordażem, ale zaraz odbita. Drugi okręt brazylijski zatopiła artyleria nadbrzeżna. Pozostałe okręty Brazylijczyków odpowiedziały ogniem, zmuszając przeciwnika do odwrotu. Paragwajczycy utracili cztery promy artyleryjskie[3] oraz kolejny okręt w trakcie odwrotu[4].

Ordre de bataille[edytuj | edytuj kod]

Brazylia[edytuj | edytuj kod]

Nazwa Typ okrętu Tonaż Moc maszyn Ilość dział Dowódca Adnotacje
Amazonas fregata 1050 300 jedno 70-funt. i pięć 68-funt. kmdr F. M. Barroso okręt flagowy
Belmonte korweta 602 120 jedno 70-funt., trzy 68-funt. i cztery 32-funt. kmdr por. L. M. Piquet osadzony na mieliźnie
Jequitinhonha korweta 647 130 dwa 68-funt. i pięć 32-funt. kmdr J. S. Gomensoro zatopiony
Beberibe korweta 637 130 jedno 68-funt. i sześć 32-funt. kmdr por. B. de Santana
Parnaíba korweta 602 120 jedno 70-funt., dwa 68-funt. i cztery 32-funt. kmdr por. A. G. F. de Sa zdobyty abordażem i odbity
Ipiranga kanonierka 325 70 siedem 30-funt. kpt. A. de Carvalho
Araguari kanonierka 415 80 dwa 68-funt. i dwa 32-funt. kpt. A. von Hoonholtz
Iguatemi kanonierka 406 80 trzy 68-funt. i dwa 32-funt. kpt. J. de Macedo Coimbra
Mearim kanonierka 415 100 trzy 68-funt. i cztery 32-funt. kpt. E. J. Barboza

[5]

Paragwaj[edytuj | edytuj kod]

Nazwa Typ okrętu Tonaż Siła maszyn Ilość dział Dowódca Adnotacje
Tacuarí korweta 620 120 dwa 68-funt. i sześć 32-funt. kmdr por. P. I. Meza okręt flagowy
Ygureí parowiec 650 130 trzy 68-funt. i cztery 32-funt.
Marquez de Olinda parowiec 300 80 cztery 18-funt. kpt. Ezequiel Robles staranowany
Salto Orientál parowiec 300 70 cztery 18-funt. staranowany
Paraguarí korweta 730 130 dwa 68-funt. i sześć 32-funt. zatopiony
Yporá parowiec 300 80 cztery działa Zatopiony po bitwie
Yberá parowiec 300 cztery działa wycofany z akcji
Pirabebé parowiec 150 60 jedno 18-funt. Zatopiony po bitwie
5 Chatas prom artyleryjski 35 jedno 68-funt. każdy holowane / 3 zatopione
2 Chatas prom artyleryjski 40 jedno 70-funt. każdy holowane / 1 zatopiony
Siły lądowe dwadzieścia dwa 32-funt. i dwie baterie rakiet płk Bruguez 2 000 ludzi

[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Olender 2005 ↓, s. 286.
  2. Olender 2005 ↓, s. 289.
  3. Olender 2005 ↓, s. 290.
  4. Ryniewicz 1995 ↓, s. 472.
  5. a b Olender 2005 ↓, s. 287.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • E. A. M. Laing. Naval Operations in the War of the Triple Alliance 1864-70. „The Mariner's Mirror”. 54 (3), s. 253-279, 1968. DOI: 10.1080/00253359.1968.10659446. 
  • Piotr Olender: Wojny morskie 1860-1883. Warszawa: Magnum X Sp. z o.o., 2005, s. 285-290. ISBN 978-83-88920-21-9.
  • Zygmunt Ryniewicz: Bitwy świata: Leksykon. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1995, s. 472. ISBN 83-214-1046-4.