Boris Litwinow
Litwinow w 2014 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Szef Prezydium Rady Najwyższej Donieckiej Republiki Ludowej | |
Okres |
od 23 lipca 2014 |
Poprzednik |
Władimir Makowicz (p.o.) |
Następca |
Andriej Purgin (jako szef Sowietu Ludowego) |
Boris Aleksiejewicz Litwinow (ros. Бори́с Алексе́евич Литви́нов; ur. 13 stycznia 1954 w Torećku; wówczas Dzierżyńsk) – ukraiński przedsiębiorca, menedżer, nauczyciel, polityk i separatysta, przewodniczący parlamentu nieuznawanej międzynarodowo Donieckiej Republiki Ludowej od 23 lipca do 18 listopada 2014[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Od 1979 należał do Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego, był szefem jej oddziału w Doniecku[2]. W 1980 ukończył studia w Instytucie Pedagogicznym i Muzycznym w Doniecku jako solista w orkiestrze. W 1987 ukończył również technikum górnicze. Następnie do 1986 był nauczycielem w Komsomole, a od 1986 do 1991 wiceszef Instytutu Przemysłowego i Technicznego w Doniecku. W 1991 zdobył także tytuł magistra zarządzania w donieckiej filii Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego[3]. Pracował następnie w organach oświaty i w prywatnych przedsiębiorstwach z przemysłu ciężkiego, od 2012 do 2014 prowadził własną firmę[3]. Trzykrotnie wybierany radnym Doniecka, gdzie był wiceprzewodniczącym rady miejskiej[3].
Od listopada 2013 organizator protestów przeciwko Euromajdanowi, od lutego 2014 aktywista na rzecz niepodległości w Donbasie. Był autorem deklaracji niepodległości DRL, od 16 maja do 29 lipca członkiem Rady Ministrów[4], od 23 lipca[4][5] do 18 listopada 2014 przewodniczył jej parlamentowi (zastąpionemu następnie przez Sowiet Ludowy). W październiku 2014 założył Doniecką Partię Komunistyczną, której jednak zablokowano udział w kolejnych wyborach parlamentarnych. Ostatecznie wystartował z listy Doniecka Republika i dostał się do Sowietu Ludowego razem z 3 innymi przedstawicielami macierzystej partii. Jego mandat wygaszono 6 maja 2016 w związku z głosowaniem wbrew stanowisku frakcji Doniecka Republika i utratę zaufania[6].
Ma dwójkę dzieci i szóstkę wnuków[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ukraine. rulers.org. [dostęp 2017-10-25]. (ang.).
- ↑ Председателем верховного совета ДНР избран Борис Литвинов. Kommiersant, 23 lipca 2014. [dostęp 2017-10-25]. (ros.).
- ↑ a b c d Избран новый глава Верховного Совета ДНР. Noworosija Inform, 24 lipca 2014. [dostęp 2017-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-02)]. (ros.).
- ↑ a b Власти ДНР сменили управделами своего Совета министров. RIA Nowosti, 29 lipca 2014. [dostęp 2017-10-25]. (ros.).
- ↑ Nicholas Maury: LE COMMUNISTE BORIS LITVINOV ÉLU À LA TÊTE DE LA RÉPUBLIQUE POPULAIRE DE DONETSK. ombre43.over-blog.fr, 24 lipca 2014. [dostęp 2017-10-25]. (fr.).
- ↑ Народный Совет принял постановления о досрочном прекращении полномочий депутатов Бориса Литвинова и Николая Рагозина Подробнее на сайте Народного Совета ДНР. Sowiet Ludowy Donieckiej Republiki Ludowej, 6 maja 2016. [dostęp 2017-10-25].
- Absolwenci Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego im. M.W. Łomonosowa
- Członkowie Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego
- Ministrowie Donieckiej Republiki Ludowej
- Politycy Komunistycznej Partii Ukrainy
- Przewodniczący Rady Najwyższej Donieckiej Republiki Ludowej
- Separatyści prorosyjscy na Ukrainie
- Ukraińscy nauczyciele
- Ukraińscy przedsiębiorcy
- Ukraińscy samorządowcy
- Ludzie urodzeni w Torećku
- Urodzeni w 1954