Budynek sali koncertowej Łódzkiego Męskiego Towarzystwa Śpiewaczego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Budynek sali koncertowej Łódzkiego Męskiego Towarzystwa Śpiewaczego
Symbol zabytku nr rej. A/134 z 18 października 2012[1]
Ilustracja
Budynek sali koncertowej Łódzkiego Męskiego Towarzystwa Śpiewaczego w 2011 r.
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Adres

ul. Piotrkowska 243

Typ budynku

Sala koncertowa

Architekt

Johannes Wende

Rozpoczęcie budowy

1909

Ukończenie budowy

1910

Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Budynek sali koncertowej Łódzkiego Męskiego Towarzystwa Śpiewaczego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Budynek sali koncertowej Łódzkiego Męskiego Towarzystwa Śpiewaczego”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Budynek sali koncertowej Łódzkiego Męskiego Towarzystwa Śpiewaczego”
Ziemia51°45′04,1″N 19°27′33,5″E/51,751139 19,459306

Budynek sali koncertowej Łódzkiego Męskiego Towarzystwa Śpiewaczego – budynek sali koncertowej, powstały w 1910 r. przy ul. Piotrkowskiej 243 w Łodzi, dostępny od strony alei PCK.

Sala mieści 375 miejsc[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obiekt zaprojektował architekt Johannes Wende, a wybudowała jego firma „Wende i Klause”[3] w latach 1909–1910 na potrzeby Łódzkiego Męskiego Towarzystwa Śpiewaczego (niem. Lodzer Männer Gesang Verein), mieszczącego się pod tym samym adresem, w kamienicy Gottlieba Beera[2]. Inwestycja została zrealizowana z dotacji właścicieli niemieckich fabryk[4]. W latach 20. XX w. sala należała do łódzkiego oddziału YMCA, która udostępniła budynek zespołowi Teatru Miejskiego, który po pożarze dotychczasowej siedziby przy ul. Narutowicza 18 (wówczas ul. Dzielna 18) szukał nowej siedziby[5]. Po II wojnie światowej w gmachu odbywały się spektakle Teatru Muzycznego „Lutnia” - pierwsze powojenne przedstawienie odbyło się 3 marca 1946 roku (wystawiono Króla włóczęgów Rudolfa Frimla). Lutnia zajmowała budynek do 1964 r., kiedy to przeniosła się do Teatru Muzycznego przy ul. Północnej 47/51[6]. W późniejszym okresie w obiekcie sali koncertowej funkcjonowało kino, natomiast w latach 80. XX w. przez krótki okres odbywały się koncerty Filharmonii Łódzkiej. W XXI w. obiekt zajmował Teatr Rozrywkowy „Lutnia”[2], a także Wyższa Szkoła Pedagogiczna[7]. Od 2016 r. salę koncertową zajmuje Teatr D.O.M. Gmach sali koncertowej jest zarówno miejscem przedstawień teatralnych, a także odbywania się koncertów, spotkań i warsztatów[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo łódzkie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 43 [dostęp 2018-07-28].
  2. a b c d Teatr D.O.M. [online], www.bilety24.pl [dostęp 2021-06-27] (pol.).
  3. Andrzej Grzegorczyk, Johannes Wende – budowniczy z miasta bawełny, Andrzej Lechowski (red.), „Rocznik Białostocki”, 20, Białystok 2016, s. 64, ISSN 0080-3421 [dostęp 2021-06-27].
  4. Krzysztof Woźniak, ŚWIECKIE I KOŚCIELNE CHÓRY NIEMIECKIE W ŁODZI (DO 1939 ROKU). ORGANIZACJA – DZIAŁALNOŚĆ – REPERTUAR, „STUDIA Z HISTORII SPOŁECZNO-GOSPODARCZEJ”, XIII, 2014.
  5. 1936 roku w całym kraju zarejestrowano - PDF Free Download [online], docplayer.pl [dostęp 2021-06-26].
  6. Ewa Niedźwiecka, Łódź w PRL-u : opowieść o życiu miasta 1945-1980, wyd. 1, Łódź: Księży Młyn Dom Wydawniczy, 2011, ISBN 978-83-7729-000-2, OCLC 770864680 [dostęp 2021-06-27].
  7. Wyborcza.pl [online], lodz.wyborcza.pl [dostęp 2021-06-27].