Centralny Urząd Drobnej Wytwórczości

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Centralny Urząd Drobnej Wytwórczości – centralny urząd administracji państwowej funkcjonujący w Polsce w latach 1950–1951, podległy przewodniczącemu Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego, powołany w celu wspierania rozwoju przemysłu terenowego, związków spółdzielczych i rzemieślników.

Utworzenie urzędu[edytuj | edytuj kod]

Urząd został utworzony 30 marca 1950 r. na mocy ustawy z 7 marca 1950 r.[1] w miejsce zlikwidowanych izb przemysłowo-handlowych i ich związku, działających na podstawie przepisów przedwojennych.

Zakres działania urzędu[edytuj | edytuj kod]

Do zakresu działania Urzędu należały sprawy drobnej wytwórczości, tj. państwowego przemysłu miejscowego, spółdzielczości pracy i spółdzielczości rzemieślniczej oraz rzemiosła i prywatnego przemysłu, a w szczególności:

  • zapewnienie rozwoju państwowego przemysłu miejscowego i wytwórczości spółdzielczej,
  • ustalanie stosunku drobnej wytwórczości do podstawowych gałęzi przemysłu państwowego, zgodnie z potrzebami gospodarki narodowej,
  • planowanie zaopatrzenia materiałowego, produkcji, obrotu towarowego, finansów i inwestycji drobnej wytwórczości,
  • nadzór nad państwowym przemysłem miejscowym,
  • nadzór państwowy nad spółdzielczością pracy i rzemieślniczą spółdzielczością pomocniczą,
  • koordynowanie działalności drobnej wytwórczości,
  • nadzór państwowy nad izbami rzemieślniczymi i ich związkiem,
  • sprawy cechów i ich związków,
  • sprawy zrzeszeń przemysłu prywatnego,
  • sprawy administracji przemysłowej w stosunku do drobnej wytwórczości,
  • sprawy kadr drobnej wytwórczości.

Zakres działania Urzędu nie obejmował rolnej spółdzielczości produkcyjnej.

Kierowanie urzędem[edytuj | edytuj kod]

Na czele Urzędu stał prezes, którego mianował i odwoływał prezes Rady Ministrów na wniosek przewodniczącego Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego.

Organami terenowymi Urzędu w sprawach administracji przemysłowej były wojewódzkie i powiatowe władze administracji ogólnej.

W latach 1950–1951 prezesem urzędu był Adam Żebrowski.

Struktura urzędu[edytuj | edytuj kod]

W skład Centralnego Urzędu Drobnej Wytwórczości wchodziły następujące jednostki organizacyjne[2][3]:

  • Gabinet Prezesa
  • Departament Finansowy
  • Departament Kadr i Zatrudnienia
  • Departament Produkcyjno-Techniczny
  • Departament Przemysłu Miejscowego
  • Departament Przemysłu Terenowego Materiałów Budowlanych
  • Departament Spółdzielczości Pracy
  • Departament Wytwórczości Nieuspołecznionej
  • Departament Zaopatrzenia i Zbytu
  • Biuro Budżetowo-Gospodarcze
  • Biuro Inwestycji
  • Biuro Kontroli
  • Biuro Planowania

Zniesienie urzędu[edytuj | edytuj kod]

Urząd został zniesiony 18 czerwca 1951 r. na mocy ustawy z 25 maja 1951 r.[4], jego zadania przejęło nowo utworzone Ministerstwo Przemysłu Drobnego i Rzemiosła.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]