Ch’ŏnch’uk sa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ch'ŏnch'uk sa 천축사
Okch'ŏn am
Ilustracja
Fragment Ch'ŏnch'uk sa
Państwo

 Korea Południowa

Miejscowość

góra Tobong, miasto Seul

Rodzaj klasztoru

Klasztor buddyjski

Właściciel

chogye

Typ zakonu

męski

Materiał budowlany

drewno

Data budowy

673

Położenie na mapie Korei Południowej
Mapa konturowa Korei Południowej, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Ch'ŏnch'uk sa 천축사”
Ziemia37°41′40″N 127°01′12″E/37,694444 127,020000
Strona internetowa

Ch'ŏnch'uk sa (천축사 Klasztor Indyjski) – koreański klasztor buddyjski.

Historia klasztoru[edytuj | edytuj kod]

Klasztor został wybudowany w 673 roku na górze Tobong (도봉) (przy szczycie Manjang) przez jednego z uczniów Ŭisanga. Niektórzy jednak przypuszczają, że klasztor wybudował sam Ŭisang. Początkowo była to raczej pustelnia i nosiła nazwę Okch'ŏn am. Jest to najstarszy klasztor góry Tobong. Góra ta jest częścią Narodowego Parku góry Bukhan.

W 1397 roku indyjski mnich Chigong odwiedził klasztor i wspomniał mistrzowi sŏn Naongowi Hyegunowi (1320-1376), że to miejsce przypomina mu górę Yongch'uk w Indiach. Dlatego zmieniono nazwę klasztoru na Ch'ŏnch'uk (Klasztor Indyjski)[1].

Klasztor był wielokrotnie przebudowywany: w XV, XVI i XIX wieku. Obecny układ klasztoru pochodzi z 2005 roku.

Ch'ŏnch'uk sa słynie z sześcioletniego w treningu mumunkwan, w czasie którego zachowywana jest absolutna cisza[2]. W 1964 roku mistrzem medytacji sŏn (i programu mumunkwan) w tym klasztorze został mistrz sŏn Sŏong Sangsun (1912-2003)[3].

Adres klasztoru[edytuj | edytuj kod]

  • 552 Dobong 1(il)-dong, Dobong-gu, Seul, Korea Południowa

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Eastward Books, Seul, Korea, str. 330 ISBN 89-952155-4-2

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Str. 152
  2. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-13)].
  3. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-13)].