Chris Mosier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chris Mosier
Ilustracja
Mosier w 2018
Data i miejsce urodzenia

1980
Chicago, Illinois, USA

Obywatelstwo

USA

Informacje klubowe
Klub

Northern Michigan University

Chris Mosier – amerykański triathlonista i adwokat na rzecz osób transpłciowych. Karierę sportową rozpoczął przed tranzycją (rozpoczętą w 2010), a w 2015 roku zdobył miejsce w drużynie męskiej drużyny USA w sprintach duathlonowych na Mistrzostwa Świata 2016, stając się pierwszym znanym sportowcem trans, który dołączył do drużyny narodowej USA innej niż jego płeć przy urodzeniu[1].

Podczas kwalifikacji Mosier był niepewny, czy kwalifikuje się do startu w wyścigu o mistrzostwo świata w Duathlonie w Hiszpanii w czerwcu 2016 r. ze względu na politykę Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego dotyczącą udziału sportowców transpłciowych[2] z określonymi postanowieniami konsensusu sztokholmskiego w 2004.[3] W 2015 r. Mosier zakwestionował tę politykę[4] co doprowadziło do stworzenia i przyjęcia nowych wytycznych MKOl dotyczących udziału sportowców transpłciowych[5]. Mosier został uznany za katalizator zmiany w polityce w styczniu 2016 r. po tym jak skutecznie opowiedział się za zmianą w polityce[6] aby umożliwić mu udział w Mistrzostwach Świata i przyszłych wyścigach. Po zmianie polityki, w 2016 roku Mosier ścigał się w wyścigu International Triathlon Union Sprint Duathlon World Championship w Aviles w Hiszpanii, stając się pierwszym znanym sportowcem transpłciowym, który wziął udział w wyścigu o mistrzostwo świata.

W 2020 roku Mosier został pierwszym otwarcie transpłciowym sportowcem, który kiedykolwiek rywalizował w próbie olimpijskiej razem z innymi mężczyznami; jednak nie był w stanie ukończyć wyścigu z powodu kontuzji[7].

Mosier zaczął startować w triathlonie w 2009 roku jako kobieta. W 2010 roku Mosier publicznie określił się jako transmężczyzna[8] w The Advocate, amerykańskim magazynie LGBTQ+, po tym jak wziął udział w swoim pierwszym wyścigu jako mężczyzna. W 2011 roku Mosier pojawił się w The New York Times przed startem w Nautica New York City Triathlon, wyścigu, w którym brał udział dwa lata wcześniej jako kobieta.

W 2016 roku Mosier został pierwszym otwarcie transpłciowym sportowcem, który pojawił się w „Body Issue” magazynu ESPN.

Aktywizm[edytuj | edytuj kod]

Mosier jest założycielem[9] strony transathlete.com, źródła dla studentów, sportowców, trenerów i administratorów, w którym można znaleźć informacje na temat uczestnictwa osób trans w lekkiej atletyce na różnych poziomach zaawansowania. Współpracuje również z ligami sportowymi LGBTQ w celu poprawy integracji osób transpłciowych. Mosier mówił na całym świecie o swoim doświadczeniu jako sportowca transpłciowego, aktywizmie sportowców i tworzeniu bardziej integrujących przestrzeni[10].

W 2019 roku Mosier dołączył do zarządu Point of Pride, organizacji non-profit, która działa na rzecz potrzebujących osób trans[11]

Mosier był wcześniej wiceprezesem ds. rozwoju programu i relacji ze społecznościami w organizacji You Can Play[12], organizacji, która działa na rzecz bezpieczeństwa w sporcie – w tym sportowców, trenerów i kibiców LGBTQ[13].

Wcześniej Mosier był dyrektorem wykonawczym GO! Athletes, sieci organizacji non-profit zrzeszającej obecnych i byłych sportowców LGBTQ ze szkół średnich i college’ów[14].

Aktywność trenerska[edytuj | edytuj kod]

Mosier jest certyfikowanym trenerem triathlonu USA. Od 2012 roku jest także trenerem i ambasadorem Empire Triathlon Club w Nowym Jorku[15], a w 2017 roku rozpoczął pracę trenera w EDGE Athlete Lounge w Chicago, Illinois[16]. W 2014 roku został wybrany Najlepszym Trenerem Osobistym Północnego Wschodu w 2014 roku[17] przez magazyn Competitor.

Osiągnięcia sportowe[edytuj | edytuj kod]

Mosier po raz pierwszy dołączył do reprezentacji USA w sprinterskim duathlonie w 2015 roku. W 2016 roku dostał się do reprezentacji w duathlonie na długich dystansach podczas wyścigu w Cary w Północnej Karolinie[18]. Mosier zaliczył czwarty występ w reprezentacji USA w duathlonie na długim dystansie w krajowych mistrzostwach 2017, gdzie zajął 2 miejsce w swojej grupie wiekowej[19].

W 2019 roku Mosier wygrał dwa mistrzostwa kraju w chodzie.

W 2020 roku Mosier brał udział w próbach olimpijskich Stanów Zjednoczonych w chodzie na 50km; jednak nie był w stanie ukończyć wyścigu z powodu kontuzji[7]. W związku z tym stał się pierwszym znanym sportowcem transpłciowym, który rywalizował w próbach olimpijskich w płci, z którą się identyfikuje[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Triathlete Chris Mosier Joins Men of Team USA, Making Transgender Sports History [online], www.advocate.com, 8 czerwca 2015 [dostęp 2022-02-02] (ang.).
  2. ↑ Cyd Zeigler, Trans athlete may be banned at World Championships [online], Outsports, 21 stycznia 2016 [dostęp 2022-02-02] (ang.).
  3. ↑ IOC approves consensus with regard to athletes who have changed sex [online], 17 maja 2004.
  4. ↑ The Olympics Just Became Much Friendlier For Transgender Athletes [online] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-01].
  5. ↑ Cyd Zeigler, Exclusive: Read the Olympics’ new transgender guidelines that will not mandate surgery [online].
  6. ↑ BBC World Service – Sportshour, The Transgender Man Who Changed the Olympics [online], BBC [dostęp 2022-02-02] (ang.).
  7. ↑ a b c Dawn Ennis, Chris Mosier vows to race again after heartbreaking Olympic trial [online], Outsports, 27 stycznia 2020 [dostęp 2022-02-02] (ang.).
  8. ↑ An Ironman Athlete Tells His Coming Out Story [online], www.advocate.com, 2 listopada 2014 [dostęp 2022-02-02] (ang.).
  9. ↑ Cyd Zeigler, Chris Mosier launches transathlete.com [online], Outsports, 15 listopada 2013 [dostęp 2022-02-02] (ang.).
  10. ↑ Speaking Engagements – Chris Mosier [online] (ang.).
  11. ↑ Meet the Board of Directors at Point of Pride [online].
  12. ↑ Team USA Athlete and LGBTQ Advocate Chris Mosier Joins the You Can Play Team as Vice President [online] (ang.).
  13. ↑ Mission – You Can Play Project [online] (ang.).
  14. ↑ GO! Athletes | A support network of current and former LGBTQ collegiate and high school student athletes [online] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-06].
  15. ↑ Coaches & Ambassadors – Empire Tri Club [online] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-13].
  16. ↑ Coaches | EDGE Athlete Lounge [online], EDGE Athlete Lounge [dostęp 2022-02-02] (ang.).
  17. ↑ Best Of Competitor 2014 – Northeast Region – Competitor.com. [dostęp 2022-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-14)].
  18. ↑ Cyd Zeigler, Chris Mosier earns spot on second US national team [online], Outsports, 16 maja 2016 [dostęp 2022-02-02] (ang.).
  19. ↑ Cyd Zeigler, Chris Mosier takes 2nd place at National Championship in North Carolina [online], Outsports, 1 maja 2017 [dostęp 2022-02-02] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Chris_Mosier&oldid=72702747”