Cmentarz unicki w Ciciborze Dużym

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz unicki w Ciciborze Dużym
Obiekt zabytkowy nr rej. A/1391 z 21.05.1993[1]
Ilustracja
Pomnik unitów pochowanych potajemnie na cmentarzu
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Cicibór Duży

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

katolicyzm w obrządku unickim

Stan cmentarza

nieczynny

Powierzchnia cmentarza

0,16 ha

Data ostatniego pochówku

1905 (?)

Zarządca

parafia bł. Honorata Koźmińskiego w Białej Podlaskiej

Położenie na mapie gminy wiejskiej Biała Podlaska
Mapa konturowa gminy wiejskiej Biała Podlaska, u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz unicki w Ciciborze Dużym”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz unicki w Ciciborze Dużym”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz unicki w Ciciborze Dużym”
Położenie na mapie powiatu bialskiego
Mapa konturowa powiatu bialskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz unicki w Ciciborze Dużym”
Ziemia52°04′29,2″N 23°06′43,1″E/52,074778 23,111972

Cmentarz unicki w Ciciborze Dużym – nieczynna unicka nekropolia w Ciciborze Dużym, formalnie administrowana przez parafię bł. Honorata Koźmińskiego w Białej Podlaskiej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Cmentarz został założony w I poł. XIX w. na potrzeby parafii unickiej działającej przy cerkwi św. Paraskiewy w Ciciborze Dużym[2]. W 1875 parafia ta została - wskutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej - przemianowana na prawosławną, przeciwko czemu miejscowa ludność bezskutecznie protestowała. Zdecydowana większość mieszkańców Cicibora odmówiła uczęszczania do cerkwi prawosławnej i przyjmowania sakramentów z rąk duchownego tego wyznania. Również pogrzeby na cmentarzu odbywały się potajemnie, bez udziału kapłana. Według miejscowej tradycji na nekropolii pochowano łącznie kilkuset opornych unitów. 57 osób zostało pochowany w grobie zbiorowym. Ponadto zachowało się kilka nagrobków w postaci krzyży drewnianych, dwa nagrobki i płyta, która być może oznacza miejsce pochówku unickiego proboszcza parafii ciciborskiej Jana Starkiewicza, który odmówił konwersji na prawosławie i zmarł w więzieniu w Siedlcach[3]. Wszystkich pochowanych na cmentarzu upamiętnia pomnik z inskrypcją Uczcijmy modlitwą pamięć kilkuset unitów z parafii Cicibór chowanych na tym cmentarzu tajemnie, bez sakramentów świętych, w latach prześladowań 1875 - 1905. Niech odpoczywają w pokoju.

Cmentarz znajduje się na południe od zabudowań wsi, blisko polnej drogi[2]. Jego pierwotny układ uległ zatarciu, zaś ogrodzenie wzniesiono w 1983. Na terenie nekropolii rosną lipy, klony oraz akacje[2]. Zajmuje ona powierzchnię 0,16 ha.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo lubelskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2016-06-02].
  2. a b c J. Maraśkiewicz, Zabytkowe cmentarze i mogiły w Polsce. Województwo bialskopodlaskie, Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Warszawa 1995, ISBN 83-85548-40-8, s. 24.
  3. Cicibór Duży. [dostęp 2015-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-05)].