Congdu

Congdu (tyb. ཚོང་འདུས་, wylie: tshong-'dus, pol. Zgromadzenie Narodowe) – jedna z najważniejszych instytucji Tybetu, istniejąca do momentu inwazji chińskiej.

Zostało powołane w miejsce Gandre Drungcze po zamachu stanu w roku Żelaznej Owcy (1871).

Było rodzajem obradującego w sytuacjach kryzysowych parlamentu. O konieczności jego zwołania decydował gabinet (kaszag). W jego skład wchodziło 50 osób - opaci trzech największych klasztorów w kraju (Sera, Drepung, Taszilhunpo) oraz naczelnicy wszystkich departamentów rządowych.

Congdu przewodniczyła Rada, składająca się z czterech najwyższych rangą mnichów.

Bibliografia

• Glenn H. Mullin: Czternastu dalajlamów. Spadkobiercy oświeconej mądrości.. Elżbieta Smolarz(red.). Warszawa: Jacek Santorski& Co Agencja Wydawnicza, 2008, s. 414. ISBN 978-83-7554-010-9.