Czerep
Czerep – skorupa ceramiczna, stanowiąca właściwą ściankę przedmiotu; wypalona, lecz nieszkliwiona bez angoby i dekoracji[1][2].
Wypalenie wyrobu pozbawia masę ceramiczną wody, zmienia jej właściwości fizyczne i chemiczne. Czerep jest twardy, porowaty, kruchy, dźwięczy przy uderzeniu, zachowuje na stałe kształt nadany przed wypaleniem[3].
Goły czerep będący gotowym produktem charakterystyczny jest dla naczyń ceramicznych ludów pierwotnych (np. ceramika siwa) oraz niektórych kultur wiejskich Polski (np. ceramika iłżecka).
Czerep to także skorupa stłuczonego naczynia[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Krystyna Zwolińska, Zasław Malicki: Mały słownik terminów plastycznych. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1974.
- ↑ Sztuka świata. T. 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, ISBN 978-83-213-4726-4.
- ↑ Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007.
- ↑ Słownik języka polskiego (red. Mieczysław Szymczak), T. 1, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1978.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Malicki Zasław, Zwolińska Krystyna: Mały słownik terminów plastycznych, wyd. III, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990 (s. 62)