Czon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czon, dzon, jun (kor. 전, 錢) – moneta zdawkowa używana obecnie w Korei Północnej i Korei Południowej, a wcześniej na Półwyspie Koreańskim, jako równowartość 1/100 wona północnokoreańskiego i 1/100 wona południowokoreańskiego.

W praktyce bilon jest obecnie używany tylko w Korei Północnej, gdzie wybija się go w nominałach 1, 5, 10 i 50 czonów (ten ostatni istnieje dopiero od 1978). Po kryzysie dewaluacyjnym z grudnia 2009 monety, zwłaszcza jedno- i pięcioczonowa, stały się w zasadzie bezwartościowe[1].

Czonami nazywano następujące monety:

  • miedzianą, bitą w X i XI wieku w królestwie Goryeo
  • bitą między 1902 a 1910 i równą 1/100 wona
  • w obiegu od 1945 w Korei Południowej jako 1/100 głównej monety (do 1963 hwana południowokoreańskiego, od 1963 wona), zwykle zwaną dzonem
  • w obiegu od 1947 w Korei Północnej jako 1/100 wona.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. David McNeill: North Koreans dare to protest as devaluation wipes out savings. The Independent, 3 grudnia 2009. [dostęp 2018-01-24].