Czynnik ultymatywny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czynnik ultymatywny, przyczyna ultymatywna, funkcja – w ewolucjonizmie przyczyna wyjaśniająca powód powstania bądź utrzymywania się w toku ewolucji danego zjawiska. Najczęściej wskazuje ona na korzyści (wyrażone wzrostem dostosowania) organizmów przejawiających wyjaśnianą cechę bądź zachowanie. Przykładowo, czynnikiem ultymatywnym podejmowania przez ptaki jesiennej wędrówki jest niedobór pokarmu w miejscach ich gniazdowania w czasie zimy.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • A. Łomnicki, "Ekologia ewolucyjna", Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012