Dźwigary (pismo)
| Częstotliwość | |
|---|---|
| Państwo | |
| Pierwszy numer |
grudzień 1943 |
| Ostatni numer |
marzec 1944 |
| Redaktor naczelny |
„Dźwigary. Miesięcznik Literacki Ruchu Miecz i Pług” – polski konspiracyjny miesięcznik ukazujący się od grudnia 1943 do marca 1944.
Pismo związane było z Ruchem Miecz i Pług. Ukazały się 4 numery pisma. „Dźwigary” stanowiły kontynuację wcześniejszego czasopisma „Kuźnia”. Czołową rolę w piśmie odgrywał Roman Bratny, związani byli też z nim Zbigniew Stolarek, Witold Zalewski, Józefa Radzymińska, Helena Radzymińska (później Żwirska), Edmund Misiołek. Współpracownicy pisma tworzyli grupę literacką Dźwigary.
Obok pisma wydawana była Biblioteka „Dźwigarów”. Jako pierwszy ukazał się w niej w 1944 tomik poezji Bratnego pt. Pogarda (nakład ok. 1000 egzemplarzy), jako drugi – zbiorek Józefy Radzymińskiej pt. Krwawa rysa.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Święch: Literatura polska w latach II wojny. Wyd. VI - 2 dodruk. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2010, s. 91-95, 118, 189-190, seria: Wielka Historia Literatury Polskiej. ISBN 978-83-01-13852-3.