DJ-Kicks: Peggy Gou

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
DJ-Kicks: Peggy Gou
Wykonawca remix albumu
Peggy Gou
Wydany

28 czerwca 2019

Gatunek

house, techno electronica, IDM

Długość

1:12:43 (CD)

Wydawnictwo

!K7 Records

Oceny
Przejdź do sekcji „Odbiór”

DJ-Kicks: Peggy Goualbum zawierający didżejski mix Peggy Gou, wydany 28 czerwca 2019 roku w Niemczech nakładem wytwórni !K7 Records jako CD[1]. W tym samym dniu w Niemczech została wydana również wersja winylowa (2x12")[2] oraz digital download (20 plików MP3)[3].

Album[edytuj | edytuj kod]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Peggy Gou w 2016 roku wydała swoją debiutancką EP-kę, Art of War. Jednym z jej zamierzeń było zostanie pierwszym południowokoreańskim DJ-em, który wystąpi w berlińskim klubie techno, Berghain, co osiągnęła kilka miesięcy później. W 2018 roku przystąpiła do nagrywania swojego miksu didżejskiego z serii DJ-Kicks. Choć miała już za sobą liczne występy w klubach nocnych na całym świecie to nie chciała, aby jej miks był syntezą tych występów, lecz postanowiła stworzyć portret swojej własnej muzycznej podróży[4]. Na początku maja 2019 roku wytwórnia !K7 Records zapowiedziała na 28 czerwca wydanie płyty Gou, jako 69. z kolei w swojej swojej serii miksów DJ-Kicks[5]. Tę samą zapowiedź opublikowały również magazyny muzyczne Fact[6] i The Fader[7].

Muzyka[edytuj | edytuj kod]

Album rozpoczyna się od remiksu utworu „Fluresence” brytyjskiego muzyka Spacetime Continuum z 1993 roku, po którym następuje „Hungboo” (według słów Gou „pierwszy utwór, jaki kiedykolwiek stworzyła”). W dalszej części listy utworów znajdują się utwory jej największych inspiracji, takich jak Aphex Twin („Vordhosbn”) i Andrew Weatherall (jego remiks z 1990 roku „The World According To Sly and Lovechild”), a także utwory wschodzących artystów, takich jak Deniro czy JRMS. Płytę zamyka „Cassette Jam 1993” paryskiego twórcy muzyki house, I:Cube’a[4]. Gou zaprezentowała brzmienia takich gatunków jak: house, disco, electro i techno, utrzymane w tempie między 90 a 150 uderzeń na minutę. Jak stwierdziła w wywiadzie dla Anny Lunoe, prowadzącej show Dance Chart na Apple Music Beats: „chciałam, aby ten miks był małą podróżą, łączącą w sobie muzykę klubową i taneczną, ale także chciałam włączyć muzykę, która mnie inspiruje, a która nie ma nic wspólnego z muzyką taneczną”. Zapowiedziała ponadto wydanie albumu w 2020 roku[8].

Okładka[edytuj | edytuj kod]

Okładka albumu jest – według Peggy Gou – „ukłonem w stronę jej koreańskiego dziedzictwa”. Ponieważ jest pierwszą Koreanką, która współtworzyła serię DJ-Kicks, postanowiła wybrać tygrysa, który jest bardzo ważny w koreańskich tradycjach i jest – jak stwierdziła – „metaforą jej osobowości”. Ponieważ robienie zdjęć z prawdziwym tygrysem uważała za niehumanitarne, zdecydowała wspólnie z fotografem Jonasem Lindstroem wykorzystać zdjęcie z biblioteki do stworzenia kompozycji. Na wewnętrznej stronie okładki tygrysa nie ma, co ma podkreślić, iż zwierzęta te już wyginęły w Korei i są zagrożone całkowitym wyginięciem na świecie[5].

Lista utworów[edytuj | edytuj kod]

CD[edytuj | edytuj kod]

Lista i informacje według Discogs[1]:

Nr Tytuł utworu Oryginalny wykonawcaDługość
1.„Fluresence”Spacetime Continuum4:25
2.„Hungboo (DJ-Kicks)”Peggy Gou4:17
3.„Earwig”Pearson Sound3:48
4.„Perseguido Por El Rayo”Pegasus3:04
5.„The World According To Sly & Lovechild (Andrew Weatherall Soul Of Europe Mix)”Sly & Lovechild4:35
6.„Rytm804”Dorisburg4:17
7.„Pert”Hiver 4:58
8.„Flemmenup”Kyle Hall4:07
9.„EPR Phenomena”DMX Krew2:30
10.„3”JRMS4:42
11.„Exorcist”Shades of Rhythm4:02
12.„Magnetic City”Kode93:46
13.„Vampirella”The System3:30
14.„Kundu”Black Merlin1:54
15.„Vordhosbn”Aphex Twin4:13
16.„Illusion (Mayday Mix)”R-Tyme2:39
17.„Crackdown”Psyche2:50
18.„Epirus”Deniro6:09
19.„Cassette Jam 1993”I:Cube2:57
1:12:43

LP[edytuj | edytuj kod]

Lista i informacje według Discogs[2]:

A1. Hungboo (DJ-Kicks) – Peggy Gou
A2. Vampirella – The System
A3. Perseguido Por El Rayo – Pegasus
B1. Cassette Jam 1993 – I:Cube
B2. The World According To Sly & Lovechild (Andrew Weatherall Soul Of Europe Mix) – Sly & Lovechild
C1. Epirus – Deniro
C2. Crackdown – Psyche
D1. Pert – Hiver
D2. Vordhosbn – Aphex Twin

Digital download[edytuj | edytuj kod]

Lista i informacje według Discogs[3]:

Nr Tytuł utworu Oryginalny wykonawcaDługość
1.„Fluresence”Spacetime Continuum6:51
2.„Hungboo (DJ-Kicks)”Peggy Gou4:35
3.„Earwig”Pearson Sound5:15
4.„Perseguido Por El Rayo”Pegasus3:55
5.„The World According To Sly & Lovechild (Andrew Weatherall Soul Of Europe Mix)”Sly & Lovechild8:21
6.„Rytm804”Dorisburg7:11
7.„Pert”Hiver7:02
8.„Flemmenup”Kyle Hall5:03
9.„EPR Phenomena”DMX Krew2:56
10.„3”JRMS5:55
11.„Exorcist”Shades of Rhythm5:02
12.„Magnetic City”Kode95:11
13.„Vampirella”The System3:47
14.„Kundu”Black Merlin4:58
15.„Vordhosbn”Aphex Twin4:51
16.„Illusion (Mayday Mix)”R-Tyme6:21
17.„Crackdown”Psyche5:57
18.„Epirus”Deniro6:31
19.„Cassette Jam 1993”I:Cube4:46
20.„DJ-Kicks”Peggy Gou1:12:54
2:57:22

Informacje[edytuj | edytuj kod]

  • Peggy Gou – DJ Mix
  • studiomoran.com – design

Odbiór[edytuj | edytuj kod]

Opinie krytyków[edytuj | edytuj kod]

Oceny łączne
Publikacja Ocena
Album of the Year 72/100[9]
Metacritic 78/100[10]
Recenzje
Publikacja Ocena
AllMusic 4/5 gwiazdek[11]
Crack Magazine 07/10[12]
Exclaim! 8/10[13]
The Face 3/5[14]
Musikexpress 5/6 gwiazdek[15]
Pitchfork 7.1/10[16]

Album otrzymał średnią ocenę 72 na 100 na podstawie 7 recenzji krytycznych w zestawieniu Album of the Year[9] oraz 78 na 100 na podstawie 5 recenzji krytycznych w zestawieniu Metacritic.

Zdaniem Paula Simpsona z AllMusicDJ-Kicks Gou, podobnie jak niektóre z najciekawszych wydawnictw tej serii, sprawia wrażenie, jakby mająca obsesję na punkcie muzyki przyjaciółka entuzjastycznie dzieliła się z tobą wszystkimi swoimi ulubionymi utworami, a wyniki są zawsze urocze i ekscytujące”[11].

Will Saul, który wybiera artystów do serii DJ-Kicks, powiedział o Gou: „Kiedy ją wybrałem, wydała tylko jedną EP-kę, ale byłem po prostu bardzo zainteresowany jej muzyką. Jej brzmienie było bardzo wszechstronne. Sprawdziło się na parkiecie, a także zawierało bardzo mocne, wpadające w ucho melodie”[17].

„Ten miks jest tak kolorowy, jak sety DJ-skie Peggy Gou, łącząc wszystkie możliwe gatunki ze wszystkich możliwych dekad” – ocenia Albert Koch z magazynu Musikexpress. Według niego „mieszanka disco, wczesnego house’u, techno, IDM, fusion i muzyki basowej może być również odczytywana jako opowieść o muzycznym rozwoju berlinki z wyboru”[15].

Zdaniem Patricka Cardenasa z Exclaim! „Gou zaprosiła nas do swojego muzycznego świata, prezentując artystów, których muzykę studiowała, aby poprowadzić ją do stworzenia własnego brzmienia. Jeśli LP, nad którym obecnie pracuje, będzie brzmiał podobnie, czeka nas prawdziwa uczta”[13].

Claire Lobenfeld z magazynu Pitchfork zauważa, iż Gou od 2016 roku stała się pierwszą koreańską DJ-ką w berlińskim klubie techno techno, Berghain, pierwszą Koreanką wybraną do BBC Essentials Mix i – dzięki DJ-Kicks – pierwszą Koreanką „w kolejnym punkcie odniesienia w muzyce tanecznej”. „Ale to nie tylko te wyróżnienia sprawiają, że ten miks jest osiągnięciem. Tutaj wystudiowany kunszt Gou łączy się z jej umiejętnościami tworzenia smaku. Najbardziej medytacyjne jest niezachwiane przywiązanie do metodycznego basu” – konkluduje na zakończenie[16].

Katie Thomas z magazynu The Face zauważa natomiast, że Gou jest dopiero ósmą kobietą wśród 69 twórców DJ-Kicks. Wyraża przy tym nadzieję, że „jest to zapowiedź tego, co ma nadejść” i że dzięki Gou pozostanie „tu więcej miejsca dla wszystkich artystek, które ukształtowały również jej muzyczny pejzaż”[14].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Peggy Gou – DJ-Kicks. Discogs. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
  2. a b Peggy Gou – DJ-Kicks. Discogs. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
  3. a b Peggy Gou – DJ-Kicks. Discogs. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
  4. a b DJ-Kicks: Peggy Gou. k7-records.k7store.com. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
  5. a b Madison Bloom: Peggy Gou Announces New DJ-Kicks Mix, Shares Song: Listen. Pitchfork. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
  6. Henry Bruce-Jones: Peggy Gou to release DJ-Kicks mix featuring Aphex Twin, Kode9 and DMX Krew. Fact. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
  7. David Renshaw: Peggy Gou reveals details of DJ-Kicks mix. The Fader. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
  8. Cameron Holbrook: Peggy Gou: "I want my album to be ready by 2020". Mixmag. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
  9. a b Album of the Year: Peggy Gou – DJ-Kicks. Album of the Year. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
  10. Metacritic: DJ-Kicks by Peggy Gou. Metacritic. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
  11. a b Paul Simpson: DJ-Kicks – Peggy Gou. AllMusic. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
  12. Cameron Cook: Peggy Gou – DJ Kicks. Crack Magazine. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
  13. a b Patrick Cardenas: Peggy Gou: DJ-Kicks. Exclaim!. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
  14. a b Katie Thomas: Review: Gou has become a high-demand club DJ. Her instalment of the esteemed mix series explores some of her softer musical preferences.. The Face. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
  15. a b Albert Koch: Peggy Gou: DJ-Kicks. Musikexpress. [dostęp 2024-03-24]. (niem.).
  16. a b Claire Lobenfeld: DJ-Kicks: Peggy Gou. Pitchfork. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).
  17. Jonah Engel Bromwich: Peggy Gou Is Kicking Her Electronic Music Career to the Next Level. The New York Times. [dostęp 2024-03-24]. (ang.).