Dendroklimatologia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dendroklimatologianauka zajmująca się rekonstruowaniem warunków klimatycznych i ich zmian w czasie i przestrzeni na podstawie pomiarów słojów drzew. Dzięki technikom dendroklimatologii jest możliwe poznanie kierunków zmian klimatu. Techniki umożliwiają rekonstrukcję danych dotyczących temperatury, opadów i innych czynników klimatycznych[1].

Precyzyjne modelowanie zmian w budowie pni drzew wymaga dokładnego określenia wpływu czynników środowiska na procesy fizjologiczne zachodzące w korzeniach, łodygach i liściach roślin. Czynniki środowiska wpływają na rozwój roślin zarówno w sezonie wegetacyjnym, jak i w okresie go poprzedzającym. Do rekonstrukcji danych klimatycznych wykorzystuje się dane z wielu drzew poddane analizie statystycznej. Rozwój dendroklimatologii pozwolił na analizę nie tylko szerokości słojów lecz również badanie wielkości i gęstości komórek[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Luckman B.H.: Dendroclimatology W:Encyclopedia of Quaternary Science (red. Scott A. Elias ). Royal Holloway, University of London, U.K.: Elsevier, 2007, s. 465–476. DOI: 10.1016/B0-44-452747-8/00016-8. ISBN 978-0-444-52747-9.
  2. Fritts Harold C.. Dendroclimatology and dendroecology. „Quaternary Research”. 1 (4), s. 419–449, 1971. DOI: 10.1016/0033-5894(71)90057-3.