Diabla Depresja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Diabla Depresja wśród opisanych obiektów

Diabla Depresja (niem. Apostelvertiefung, słow. Apoštolská depresia, węg. Apostoli-bemélyedés[1]) – depresja na zachodnich stokach Żabiej Grani w polskich Tatrach Wysokich. Jej orograficznie lewe ograniczenie tworzy Grań Apostołów, lewe Grań Diabłów. Południowo-zachodnie żebro Apostoła III dzieli ja na dwie gałęzie. Dołem depresja poderwana jest urwistym progiem o wysokości około 50 m. Poniżej progu znajduje się Diabli Kociołek[2].

Przez Diablą Depresję prowadzą taternickie Drogi wspinaczkowe. Od 1979 roku jednak Grań Apostołów znajduje się w zamkniętym dla turystów i taterników obszarze ochrony ścisłej Tatrzańskiego Parku Narodowego i TANAP-u[2]. Na zachodnich (polskich) zboczach Żabiej Grani taternictwo można uprawiać na południe od Białczańskiej Przełęczy[3].

Autorem nazwy tej wklęsłej formacji skalnej jest Władysław Cywiński[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. a b c Władysław Cywiński, Grań Żabiego, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1999, ISBN 83-7104-024-5.
  3. Dozwolone rejony wspinaczkowe w TPN [online] [dostęp 2020-05-10].