Dies irae (cykl Jerzego Żuławskiego)

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dies irae – cykl sonetów młodopolskiego poety Jerzego Żuławskiego[1][2] z 1898. Składa się z dziewięciu utworów. Tytuł jest aluzją do średniowiecznego hymnu o tematyce apokaliptycznej Dies irae, czyli Dzień gniewu, przypisywanego Tomaszowi z Celano. Sonety z omawianego cyklu są napisane trzynastozgłoskowcem.

Czas stanął. Śmierć skończyła już dzieło zniszczenia
i otarłszy krew skrzepłą z swej paszczęki wilczej,
nad zgliszczami i gruzem usiadła i milczy —
po raz pierwszy bezczynna od świata stworzenia.

Zobacz też: Dies irae (hymn Jana Kasprowicza).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Halina Floryńska-Lalewicz: Jerzy Żuławski. culture.pl. [dostęp 2017-01-10]. (pol.).
  2. ↑ Żuławski Jerzy, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2017-01-10].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dies_irae_(cykl_Jerzego_Żuławskiego)&oldid=58920226”