Dinko Vitezić
| |
| Data i miejsce urodzenia |
24 lipca 1822 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 grudnia 1904 |
| Zawód, zajęcie |
polityk, prawnik |
Dinko Vitezić (ur. 24 lipca 1822 we Vrbniku, zm. 25 grudnia 1904 w Krku) – chorwacki polityk i prawnik[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uczęszczał do gimnazjum w Zadarze. Odbył studia prawnicze na uniwersytetach w Wiedniu i Padwie, gdzie w 1847 roku uzyskał stopień naukowy doktora. W latach 1848–1884 pracował w zadarskiej służbie skarbowej. Pełnił funkcję prokuratora Dalmacji. Od 1884 roku prowadził kancelarię adwokacką w Krku[1][2].
Był zwolennikiem Josipa Juraja Strossmayera. W latach 1873–1891 był pierwszym przedstawicielem Margrabstwa Istrii w austriackiej Radzie Państwa, pokonując w wyborach włoskich kontrkandydatów. W 1891 roku nie ubiegał się o reelekcję i przekazał poparcie Vjekoslavowi Spinčiciowi. W ramach swojej działalności politycznej sprzeciwiał się włoskiej irredencie. Był działaczem chorwackiego odrodzenia narodowego na Istrii i w Królestwie Dalmacji. Wraz z Jurajem Dobrilą zaliczany jest do tzw. pierwszego pokolenia odrodzeniowców. Współpracował z Mihem Klaiciem i Mihovilem Pavlinoviciem. Opowiadał się za zjednoczeniem Słowian południowych. Był współtwórcą organizacji Matica dalmatinska i czasopisma Il Nazionale. Został pierwszym prezesem organizacji Bratovšćina hrvatskih ljudi u Istri i Družba sv. Ćirila i Metoda za Istru. Należał także do Staroslavenskej akademiji u Krku[1][2].
Jego bratankiem był polityk Dinko Trinajstić[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Vitezić, Dinko – Hrvatska enciklopedija. enciklopedija.hr. [dostęp 2023-08-28]. (chorw.).
- ↑ a b c Istarska enciklopedija. Istarska enciklopedija. [dostęp 2023-08-28]. (chorw.).