Drezyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Drezyna – pomocniczy pojazd kolejowy z napędem mechanicznym ręcznym lub spalinowym, służący do nadzoru stanu linii kolejowych, a także do diagnostyki lub przewozu pracowników i materiałów w celu utrzymywania nawierzchni linii kolejowej[1].

Pierwotnie drezyną nazwany został zaprezentowany 12 czerwca 1817 roku w Mannheim dwukołowy welocyped zaprojektowany przez Karla Draisa[2]. Podczas drugiej wojny światowej eksploatowano drezyny pancerne przeznaczone do rozpoznania, patrolowania linii kolejowych i wykonywania innych pomocniczych zadań bojowych[3]. Przez polskie koleje dawniej wykorzystywane były przebudowane samochody Warszawa M20[4]. Na niektórych nieeksploatowanych liniach kolejowych prowadzone są koleje drezynowe z wykorzystaniem turystycznych drezyn[5]. W Polsce prowadzonych jest dziesięć kolejek drezynowych[6]. Do utrzymywania polskiej infrastruktury kolejowej wykorzystywane są[potrzebny przypis] drezyny WM-10, WM-15 oraz drezyna do pomiaru geometrii toru EM120[7].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kolejpedia: Drezyna.
  2. Patryk Kurzak: Biografia Karola Draisa. [dostęp 2015-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-29)].
  3. Michał Derela: Drezyny pancerne i drezyny Wojska Polskiego 1918-39.
  4. Zbigniew Tucholski: Adaptacja samochodów osobowych „Warszawa” na drezyny normalnotorowe w KZN „Skalmierzyce” w: „Świat Kolei” nr 8/2011, s. 22–30.
  5. Kolej Drezynowa.
  6. kolejki drezynowe.
  7. Tomasz Mleczek: Tabor specjalny. [dostęp 2015-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015‎-05-29)].