Dyfuzor Roberta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dyfuzor Roberta z Cukrowni Izabelin w Glinojecku zainstalowany tam niedługo przed wybuchem II wojny światowej (w zbiorach Muzeum Rolnictwa w Szreniawie)[1]

Dyfuzor Roberta – urządzenie użytkowane w przemyśle cukrowniczym do wysładzania krajanki buraczanej w cukrowniach, czyli pozyskiwania cukru z porozdrabnianych buraków cukrowych[2].

Urządzenie działało periodycznie, tj. dyfuzor napełniany był krajanką, zalewany wodą, a następnie opróżniany: roztwór cukru spuszczano poprzez zawór, natomiast krajankę wydobywano ręcznie[2].

Dyfuzory Roberta nie są już używane – w cukrownictwie stosuje się obecnie tylko dyfuzory o działaniu ciągłym, napełniane i opróżniane automatycznie[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie [online], www.muzeum-szreniawa.pl [dostęp 2020-07-01].
  2. a b Dyfuzor Roberta, opis eksponatu w Muzeum Rolnictwa i Przemysłu Rolnospożywczego w Szreniawie
  3. Aleksander Stukowski, Jubileusz muzeum, w: Atest – Ochrona Pracy, nr 11/2014, s. 49