Dyskusja wikiprojektu:Tłumaczenie artykułów/Comarki wspólnoty autonomicznej Walencja
HISTORIA
Pierwsze podejście do struktury terytorialnej w oparciu o regionach pojawiają się w latach 30. w XX wieku, pochodzących z obszarów politycznych fanów . Celem jest znalezienie sposobu na zjednoczenie terytoriów historycznej podmiotu, aby służyć jako przeciwwaga dla hiszpańskiej administracji centralizmu. Ponadto, ta debata miała miejsce tylko w Walencji, ale również w innych krajach, gdzie Hiszpanii twierdził, opłat tradycyjne, coraz szersze. W rzeczywistości, pojawiły się, gdy pierwszy wniosek w 1933 do Filipa i Mateusza Smith , zaledwie kilka miesięcy przed Paul wsi podniósł pierwszą propozycję regionalnym Katalonii . Rok później, w 1934 , Emilio Belenguer i piękno wprawia w ruch innej konferencji regionalnych, ale jego promocja okazała się być bardzo ograniczone, i nie publikowanych do 1970 w Elementary Geografia Królestwa Walencji . Ponadto, projekt z Walencji autonomii II Rzeczypospolitej , jak przewidziano strukturze terytorialnej w regionach Walencji. Wybuch wojny hiszpańskiej w 1936 uciąć autonomii Walencji projektu, a tym samym pojawiające się polityczne i fanów debaty na jej terytorium. Jednak podczas dyktatury Franco , nastąpiła propozycje rozważa dzielnicy, ale tylko z perspektywy wyłącznie fizjograficznych, historycznych i językowych. Ze względu na polityczny charakter reżimu Franco, ponieważ nie mieć prawo do różnych prowincji podziałów administracyjnych. Dlatego w tym okresie powstały proponowanych Carol Rosso w 1946 , że Vincent M. Roussillon w 1964 , i Manuel Sanchis Guarner i w 1966 . Mimo, że propozycje te nie są pod wpływem wiele społecznych i politycznych, miała ona rolę znaczącą w geograficznym i toponymic. W rzeczywistości były ważne podstawę proponowanych po 1970 ze względu na charakter trochę bardziej funkcjonalne, a także biorąc pod uwagę kryteria demograficzne, komunikacji, a zatem, administracyjnych i wniosek geograf Antonio Gomez Lopez w 1970 , Joan Soler Riber i w tym samym roku, lub Puchal Perez w 1979 . Wreszcie wniosek Jana Soler, który z pomocą Lopez i Gomez Sanchis Guarner, wniosek uzyskuje więcej dyfuzji i popularność w latach 70. XX wieku, z, politycznych, kulturalnych, naukowych, edukacyjnych, i wydawca Walencji. Jednak w trakcie napiętej regionalnych trandició Walencji na początku lat 80. , blaverisme markowych pancatalanista wniosek ze względu na przekroczenie limitów ustalonych dla prowincji ustalenia innego w kontekście krajów katalońskich . W związku z tym proponowane wykorzystanie blaverisme piękno Emili, dziesięć lat po zwolnieniu przez Penat Lo Rat (którego prezesem był taki sam, ponieważ piękno), w przeciwieństwie do propozycji Jana Soler. Paradoksalnie, piękno pierwotnego wniosku 1934 różni się nieco od opublikowanych w 1971 roku, tak, że pierwotny wniosek w regionach także zapobiec granice prowincji, na przykład, region Calderona , a Serrania de Alcoy . Jednak po utworzeniu Mamy Preautonòmic Walencji w 1978 i ich autonomicznego regionu w 1982 , proponowane Soler jest wykorzystywane jako podstawa do tworzenia okręgów sądowych, oficjalnych publikacji statystycznych, obszarach zdrowia , mapa szkoły itp.. W praktycznej realizacji niniejszego wniosku przez Generalitat Valenciana , podkreśla defekty strukturalne, głównie ze względu stosowania kryterium abussiva językowej i historycznej, ze szkodą dla miast i kryteria ekonomiczne. Starając się zaradzić tej sytuacji, propozycje pojawiające się z Jose Maria Ribera i Bernard Cabrer w 1979 , z PREVASA w 1981 lub Honrubia Jose w 1982 . Wszystkie aquestse najnowsze propozycje nie do końca ponownego rozpatrzenia tradycyjne pojęcie "region" jako jednostki terytorialnej, ale nawet mocno ekonomistycznej perspektywy uzgodnione, głównie w oparciu o zaproponowane Soler, który przeszedł prawie staje się trwały charakter. Dobrze się z innego projektu, zaproponowane w 1987 przez VM Rossello, Josep M. Bernabe i B. Pasterz, gdzie definiuje pojęcie terytorialne różni się od tradycyjnych regionu, dlatego, aby uniknąć zamieszanie pojęciowe, urządzenie jest znane jako "rząd", przywołując jednostki administracyjnej, które istniały w okresie autonomicznym Walencji. Brak kontrastu, niestety, granice tych "gubernatora" zdarzyło się, ogólnie mówiąc, grup powiatów zaproponowana przez Soler. Chociaż podział na "namiestnik" mogłoby być teoretycznie być bardziej funkcjonalne decentralizację administracji, koncepcja ta ma istotne ograniczenia w zakresie spójności terytorialnej z perspektywy społeczno-politycznej. w Comarki okresie autonomii Walencja Statutu Autonomii obejmuje stworzenie Comarcalització ustawy, a więc rząd, w zasadzie, zleciła badanie do komisji ekspertów, ekonomistów i geografów, gdzie kilka propozycji zostały wykonane dla pierwszy zaproponował oficjalne powiatu. Propozycje te jednak nie są odbierane wystarczającej woli politycznej do jej realizacji przez samorządy, co dzieje się od 1987 , z John Lerma jako prezes, a dzień dzisiaj Comarcalització ustawy jest nadal w toku . Jako dowód tego, dekret nie. 170 z dnia 28 października 1985 , rząd poprosił o sprawozdanie Ministerstwa Administracji Publicznej dla ewentualnego "tworzenie okręgów z funkcjonalny wpływ na sytuację w regionie Walencji." Niniejszy raport został opublikowany dwa lata później, w 1987 , która ustanowiła granice kraju Zatwierdzony (DTH) trzy stopnie. Niniejsza propozycja, która nie wspomina w dowolnym momencie termin "region" lub "rząd", ustawić kilka grup gmin w pierwszym DTH stopień dopasowania powiatu granice Soler z dodatkami proponowanych VM Rossello zwłaszcza w prowincji Alicante. Tymczasem drugiego stopnia pokrywa się w dużej mierze DTH z koncepcją "zarządzania" z Roussillon, w wyniku czego grup DTH był pierwszej klasy, a DTH trzeciej klasy, co ważniejsze, pokrywa się z granicami prowincji. Niestety, pomimo opublikowania niniejszego proponowanego obszaru, ponieważ rząd nie została jeszcze uchwalona Comarcalització zatem praktycznym skutkiem tych okręgów, na razie tylko jako punkt odniesienia do decentralizacji administracji usług rządu, takich jak edukacja, zdrowie, rolnictwo. Jest jeszcze więc nie "terytorialnym skutkiem" pod warunkiem, że jest, tworzenie politycznych i administracyjnych organów na poziomie powiatu, jak w Katalonii stał się rad powiatów, ale podziale obowiązków przez "kilku gmin s przegubowe poprzez wspólnoty , których granice przekroczyć powiatu, ale na prowincji.