Dyspergatory

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dyspergatory (łac. dispero, czyli „rozrzucam”) – substancje zwiększające łatwość rozdrabniania większych cząstek (na przykład mydeł wapniowych, pigmentów), zwykle w ośrodku ciekłym, w celu uzyskania układów dyspersyjnych (głównie koloidalnych), a także uniemożliwiające agregację cząstek. Dyspergatorami najczęściej są substancje powierzchniowo czynne[1].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Dyspergatory stosuje się między innymi w przemyśle papierniczym, włókienniczym, środków piorących oraz przy produkcji farb i lakierów[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b dyspergatory, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-08-23].