Emigracja chłopska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Emigracja chłopska (właśc. Emigracya chłopska) – obrazek dramatyczny ze śpiewkami Władysława Ludwika Anczyca (tekst) i Kazimierza Hoffmana (muzyka) ogłoszony w 1876 r.

Emigracya chłopska (1877)

Treść[edytuj | edytuj kod]

Utwór porusza temat emigracji chłopów do Ameryki i wykupu ziem polskich przez Niemców. Bohaterami są chłopi, którzy decydują się na emigrację i muszą dostosować się do zupełnie nowych dla nich warunków życia. Przechodzą przez to przeobrażenie: dumna i zła Matusowa łagodnieje, a podpalacz i złodziej - Bartek Kozica staje się uczciwym człowiekiem. Postawę wzorcową reprezentuje Jędrzej Czapla, przywiązany do ziemi i tradycyjnych wartości polski patriota.[1][2][3][4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. [Emigracja chłopska], „Kurier Poznański”, Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 20 czerwca 1876 [dostęp 2024-02-23].
  2. Z Teatru. Emigracya chłopska, dramat ludowy Wł. L. Anczyca, „Szkice Społeczne i Literackie : pismo tygodniowe” (nr 23), Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa, 1876, s. 279-281 [dostęp 2024-02-23].
  3. Henryk Markiewicz, Pozytywizm, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1978, s. 333.
  4. Teatr, „Czas” (nr 128), Małopolska Biblioteka Cyfrowa, 7 czerwca 1876 [dostęp 2024-02-23].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]