Ewa Ignaczak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ewa Ignaczak (ur. w Sopocie) – reżyser teatralny, animator kultury, od 2003 dyrektor Sopockiej Sceny Off de Bicz. Studiowała na wydziale Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej. W 1981 założyła w Gdańsku niezależny Teatr Stajnia Pegaza, z którym zrealizowała ponad trzydzieści przedstawień.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • Instruktor Roku, Zarząd Główny Towarzystwa Kultury Teatralnej 1992
  • Nagroda za reżyserię: "Oskar-zm", Łódzkie Spotkania Teatralne 1996
  • Nagroda Prezydenta Miasta Gdańska za całokształt pracy artystycznej 2001

Realizacje teatralne[edytuj | edytuj kod]

  • Koniec świata według Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego (1983)
  • Bal w operze według Juliana Tuwima (1984)
  • Korrida według E. Jewtuszenki (1984)
  • Myjdodziur według K. Czukowskiego (1985)
  • Hiob według Czesława Miłosza (1986)
  • Studium muru w trzech obrazach według Rolanda Topora (1987)
  • Bobok według F. Dostojewskiego (1988)
  • Kicz według Karła P. Lagerkvista (1990)
  • Czy odmładzanie jest możliwe według Psiego serca Michaiła Bułhakowa (1992)
  • Pomiędzy według "Ślubu" W. Gabrowicza (1993 – do premiery nie doszło)
  • Pęknięte słońce według "Diaboliady" M. Bułhakowa (1994)
  • Tu nikt nic według W. Gombrowicza (1995)
  • Oskar-zm według "Blaszanego bębenka" G. Grassa (1996)
  • Elektra według Sofoklesa (1997)
  • W poszukiwaniu siebie według Bajki o księciu Pipo P. Gripariego (1998)
  • Rybołówstwo według "Turbota" G. Grassa (1999)
  • Dance macabre (2001)
  • Kochając błękitnookich według Tonio Krogera T. Manna (2001)
  • Przemiana według "Przemiany" F. Kafki (2001)
  • Oda do radości (2001)
  • Trans-Atlantyk według W. Gombrowicza (2001)
  • Przemienienie według "Przemiany" F. Kafki (2001)
  • Siostry według Czechowa (2002)
  • Trzy siostry według Czechowa (2002)
  • Gaz (wraz z Teatrem Brama) według Szymona Wróblewskiego (2003 i 2009)
  • Wieczorek anarchistyczny według Wilka stepowego H. Hesse (2003)
  • Dyskretne układy dynamiczne według Marka Branda (2004)
  • Wszyscy według Miasta ślepców J. Saramago (2004)
  • A teraz ja! według W. Gombrowicza (2005)
  • Wstyd według Utraconej czci Katarzyny Blum Heinricha Bölla (2005)
  • Gertruda według Hamleta W. Szekspira (2006)
  • Noel wspak według Matki Witkacego (2007)
  • Oj oda, oda! według Wyzwolenia Wyspiańskiego (2008)
  • Gwiazda według Helmuta Kajzara (2008)
  • Umiłowania według Sybilli Pära Lagerkvista (2009)
  • Była Żydówka, nie ma Żydówki według Mariana Pankowskiego (2009)
  • Ja/Marilyn według Joyce Carol Oates i Michela Schneidera (2010)

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]