Fialida
Fialida – u grzybów jest to znajdujący się na końcu strzępki specjalny rodzaj komórki konidiotwórczej z otwartym końcem, przez który wydostają się wytworzone w niej zarodniki konidialne[1]. Nazwa pochodzi z języka greckiego (phiale – mała butelka, słój). Fialida to komórka, która po osiągnięciu określonego wzrostu nie rośnie już dalej, lecz zaczyna wytwarzać zarodniki[2]. Wyróżnia się dwa rodzaje fialid[3]:
- monofialida – posiada jedno tylko miejsce tworzenia zarodników, przeważnie na szczycie fialidy,
- polifialida – posiada kilka miejsc tworzenia zarodników.
Konidia powstające w fialidach mogą odrywać się pojedynczo (np. u Acremonium), tworzyć łańcuszki (np. u Penicillium) lub główkowate skupiska (np. u Aspergillus)[2].
Fialidy najczęściej mają banieczkowaty lub butelkowaty kształt. Po oddzieleniu się konidiów od fialidy pozostaje na niej ślad w postaci pierścienia, otoczony wyraźnym kołnierzykiem, sama fialida zaś nieco wydłuża się. Budowa fialid, rodzaj pozostawionego śladu i kołnierzyka, a także sposób konidiogenezy są ważnymi cechami przy mikroskopowym oznaczaniu wielu gatunków grzybów[4].
Powstające w fialidach konidia nazywane bywają fialokonidiami lub fialosporami[2].
Zredukowana forma fialidy wyrastająca ze strzępki bez przegrody u podstawy to adelofialida (adelophialide). Występuje np. u rodzajów Phialemonium i Lecythophora[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Janusz Błaszkowki, Mariusz Tadych, Tadeusz Madej, Przewodnik do ćwiczeń z fitopatologii, Szczecin: wyd. AR w Szczecinie, 1999, ISBN 83-87327-23-9.
- ↑ a b c Słowniczek terminologii stosowanej w mykologii medycznej [online] [dostęp 2016-01-06].
- ↑ Projekt Fusar. ''Fusarium'' [online] [dostęp 2016-06-02].
- ↑ Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia. Podstawy fitopatologii, t. 1, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010, ISBN 978-83-09-01063-0.
- ↑ Słowniczek pojęć mykologicznych [online] [dostęp 2019-05-30].