Film lalkowy
Film lalkowy – rodzaj filmu animowanego, w którym bohaterami są lalki ustawione wśród dekoracji i fotografowane w kolejnych fazach ruchu metodą zdjęć poklatkowych. Za pioniera podgatunku uważa się Władysława Starewicza.
Najbardziej popularnym filmem lalkowym Aleksandra Ptuszko jest Nowy Guliwer (1935), w którym sfilmował półtora tysiąca lalek[1].
Wybrani twórcy[edytuj | edytuj kod]
- Władysław Starewicz, Walka żuków-jelonków (1910) oraz Konik polny i mrówka (1927)
- Zenon Wasilewski, Za króla Krakusa (1947)
- Albert Barillé i Tadeusz Wilkosz, Colargol i cudowna walizka (1980)[2]
- Suzie Templeton, Piotruś i wilk (2006)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ WIELKIE ODKRYCIA I DRAMATYCZNE LOSY ROSYJSKIEJ ANIMACJI LALKOWEJ. [dostęp 2015-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-03)].
- ↑ Lalkowy film. portalwiedzy.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-17)]., portalwiedzy.onet.pl