Flamingi (wiersz)
Flamingi (niem. Die Flamingos) – wiersz austriackiego poety Rainera Marii Rilkego[1]. Utwór jest sonetem. Rymuje się abba cddc eef gfg. Stanowi zapis wrażenia z Jardin des Plantes w Paryżu. Tytułowe flamingi symbolizują doskonałość[2]. W tekście poeta wspomina rokokowego malarza Jeana-Honoré Fragonarda i słynną grecką heterę Fryne (Phryne).
In Spiegelbildern wie von Fragonard
ist doch von ihrem Weiß und ihrer Röte
nicht mehr gegeben, als dir einer böte,
wenn er von seiner Freundin sagt: sie war
noch sanft von Schlaf. Denn steigen sie ins Grüne
und stehn, auf rosa Stielen leicht gedreht,
beisammen, blühend, wie in einem Beet,
verführen sie verführender als Phryne
sich selber; bis sie ihres Auges Bleiche
hinhalsend bergen in der eignen Weiche,
in welcher Schwarz und Fruchtrot sich versteckt.
Auf einmal kreischt ein Neid durch die Volière;
sie aber haben sich erstaunt gestreckt
und schreiten einzeln ins Imaginäre.
Wiersz tłumaczyli na język polski między innymi Adam Pomorski[3] i Andrzej Lam.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rilke Rainer (René) Maria, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2016-12-27].
- ↑ Lawrence Ryan: Neue Gedichte - New Poems, w: Erika Alma Metzger, Michael M. Metzger (red.), A Companion to the Works of Rainer Maria Rilke. books.google.pl. [dostęp 2016-12-27]. (ang.).
- ↑ Rainer Maria Rilke: Flamingi. Jarden des Plantes, Paryż. goldenline.pl. [dostęp 2016-12-27]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Rainer Maria Rilke: Flamingi, tłum. Andrzej Lam. knpk.ah.edu.pl. [dostęp 2016-12-27]. (pol.).