Fluencja (fizyka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Fluencja – miara ilości cząstek jonizujących padających na jednostkę powierzchni. Stosowana w dozymetrii[1].

Fluencję, fluencję cząstek, oznacza się znakiem średnicy, ∅, i definiuje jako liczbę cząstek jonizujących (dN) wnikających w określonym czasie do odpowiednio małej kuli, której środek znajduje się w danym punkcie przestrzeni, podzieloną przez pole wielkiego koła tej kuli (da)[2]:

Definiuje się również fluencję energii, gdzie mówi się o sumie energii cząstek jonizujących padających na jednostkę powierzchni[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.).
  2. Agnieszka Szumska: Dozymetria soczewek oczu w medycynie z wykorzystaniem dawkomierzy termoluminescencyjnych. Instytut Fizyki Jądrowej, 2015. s. 30-31. [dostęp 2020-05-04]. (pol.).