Fort Umm Marrahi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ruiny fortu Umm Marrahi w 2018

Fort na szczycie wzgórza Umm Marrahi (Prowincja Chartum, Sudan, współrzędne geograficzne 15°58'39.93"N 32°32'58.97"E, EPSG: 3857(inne języki)). Został zbudowany w 2. połowie VI wieku n.e[1]. W tamtym czasie tereny te podlegały królestwu Alwy, którego stolica - Soba znajduje się w odległości około 50 km od Umm Marrahi.

Fort na szczycie wzgórza jest regularnym założeniem obronnym, wzniesionym na planie czworoboku o wymiarach wewnętrznych 67x63 metrów. Mury w 2018 były zachowane do wysokości około 1,5 metra, oryginalnie miały wysokość 3,5 metra[2]. Narożniki były wzmocnione kamiennymi bastejami. Basteje znajdowały się również pośrodku kurtyny północnej, zachodniej oraz południowej[3]. Jedyna brama znajdowała się od strony rzeki, pośrodku kurtyny wschodniej.

Fort był użytkowany od 2. połowy VI wieku do 1. połowy VII wieku[4]. Po tym czasie został opuszczony na około 1000 lat. Kolejne ślady osadnictwa wewnątrz fortu wydatowano na okres Fundż (XVI-XIX wieku). Pod koniec XIX wieku fort był wykorzystywany w czasie powstania Mahdiego, zarówno przez derwiszów jak i wojska brytyjsko-egipskie. W czasie II Wojny Światowej na wzgórzu umieszczono baterię dział przeciwlotniczych[5]. Przez XX i XXI wiek obszar wewnątrz fortu był również wykorzystywany przez lokalne bractwo sufickie (Tarika Tayibiyya) w rytuałach[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mariusz Drzewiecki, Aneta Cedro, Recent research at Jebel Umm Marrahi (Khartoum Province), „Der antike Sudan. Mitteilungen der Sudanarchäologischen Gesellschaft zu Berlin e.V.”, 30, 2019, s. 117-130, ISSN 0945-9502.
  2. Ahmed Abuelgasim El-Hassan, Jebel Um Marrihi: A Late Post-Meroitic and Early Medieval Site (c. 325–650AD) in Khartoum Province (Sudan), „Adumatu”, 13, 2006, s. 15-38, ISSN 1319-8947.
  3. Mariusz Drzewiecki, Aneta Cedro, New insights into the history of early Alwa: recent archaeological research in Umm Marrahi, Hosh el-Kab and Abu Nafisa forts (Khartoum Province, Sudan), „Azania: Archaeological Research in Africa”, 56 (4), 2021, s. 482–507, DOI10.1080/0067270X.2021.2005978, ISSN 0067-270X [dostęp 2022-12-26].
  4. Drzewiecki M. i inni, Forts of North Omdurman (British Museum Publications on Egypt and Sudan vol 14 eds. J. Anderson, L. Kilroe). Leuven-Paris-Bristol, CT: Peeters Publishers. [online], www.peeters-leuven.be, 2022 [dostęp 2022-12-26].
  5. Osbert Gay Stanhope Crawford, Castles and Churches in the Middle Nile Region (Occasional Papers No. 2), Khartoum: Sudan Antiquities Services, 1953.
  6. Mariusz Drzewiecki, Baraka z głębi kamienia czyli o niecodziennym wykorzystaniu stanowiska archeologicznego, „Archeologia Żywa”, 2(72), 2019, s. 66-73, ISSN 1428-7055.