Fregaty rakietowe typu Abukuma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fregaty typu Abukuma
Ilustracja
Kraj budowy

Japonia Japonia

Użytkownicy

 Japońskie Morskie Siły Samoobrony

Wejście do służby

1989

Zbudowane okręty

6

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

pełna: 2500 t

Długość

109 m

Szerokość

13 m

Zanurzenie

3,7 m

Napęd

siłownia typu CODOG 2 turbiny gazowe, dwa silniki wysokoprężne

Prędkość

27 węzłów

Załoga

120

Uzbrojenie

1 ośmioprowadnicowa wyrzutnia pocisków przeciwokrętowych Harpoon
wyrzutnia pocisków ZOP kaliber 375 mm
wyrzutnia rakietotorped ASROC
1 działo 76 mm
1x zestaw przeciwrakietowy Phalanx CIWS 20 mm
dwie potrójne wyrzutnie torped Mk 32 kaliber 324 mm

Fregaty typu Abukuma - seria fregat rakietowych służących w Japońskich Morskich Siłach Samoobrony. W Japonii okręty klasyfikowane są jako eskortowce, a za granicą również jako niszczyciele eskortowe.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Projekt jednostek typu Abukuma opracowano w oparciu o budowane wcześniej fregaty typu Yubari. Okręty przystosowano do operowania na wodach przybrzeżnych, gdzie miały zwalczać okręty podwodne i nawodne. Do obrony przeciwlotniczej przewidziano jedynie uzbrojenie artyleryjskiej. Środki na budowę dwóch pierwszych jednostek zostały zagwarantowane w japońskim budżecie obronnym na rok 1986. Zamówienie na budowę jednostki prototypowej "Abukuma" (DE-229) zostało złożone 26 marca 1987. Budowa okrętu rozpoczęła się 17 marca 1988. Wodowanie miało miejsce 21 grudnia 1988, wejście do służby 12 grudnia 1989. Ostatnia szósta jednostka serii weszła do służby 8 lutego 1993.

Okręty typu Abukuma klasyfikowane są oficjalnie w Japonii jako otsu-gata goeikan, co można przetłumaczyć jako eskortowce drugiej klasy, a na zewnątrz są uznawane za niszczyciele eskortowe, czemu odpowiadają ich sygnatury numerów burtowych DE według systemu anglosaskiego (destroyer escort)[a].

Zbudowane okręty[edytuj | edytuj kod]

  • Abukuma (DE-229) - rozpoczęcie budowy 17 marca 1988, wodowanie 21 grudnia 1988, wejście do służby 12 grudnia 1989, wejście do służby 1988
  • Jintsu (DE-230) - rozpoczęcie budowy 14 kwietnia 1988, wodowanie 31 stycznia 1989, wejście do służby 2 lutego 1990
  • Ohyodo (DE-231) - rozpoczęcie budowy 8 marca 1989, wodowanie 19 grudnia 1989, wejście do służby 23 stycznia 1991
  • Sendai (DE-232) - rozpoczęcie budowy 14 kwietnia 1989, wodowanie 26 stycznia 1990, wejście do służby 15 marca 1991
  • Chikuma (DE-233) - rozpoczęcie budowy 14 lutego 1991, wodowanie 22 stycznia 1992, wejście do służby 24 lutego 1993
  • Tone - (DE-234) - rozpoczęcie budowy 8 lutego 1991, wodowanie 6 grudnia 1991, wejście do służby 8 lutego 1993

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Na podstawie Wieliczko 2017 ↓, s. 37-38. Z powodów politycznych, wszystkie okręty odpowiadające niszczycielom i fregatom określane są w Japonii formalnie jako eskortowce (goeikan), a na zewnątrz klasyfikuje się je jako niszczyciele. Otsu-gata według systemu jikkan oznacza drugi model, w tym przypadku drugi (słabszy) rodzaj okrętów eskortowych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Rochowicz. Fregaty typu Abukuma. „Nowa Technika Wojskowa”. 1997. nr 3. s. 37 - 38. 
  • Leszek Wieliczko. Flota Wschodzącego Słońca. „Morze, Statki i Okręty”. Nr 7-8/2017. XXI (181), 2017. ISSN 1426-529X. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]