Funkcjonariusz wywiadu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Funkcjonariusz wywiadu – osoba służące w służbie specjalnej o zadaniach wywiadowczych.


Agent wywiadu[edytuj | edytuj kod]

Jest to osoba zwerbowana, wyszkolona, kierowana i zatrudniona w celu zbierania i przekazywania informacji[1].

Agenci najczęściej werbowani są dwustopniowo – jako kandydaci na tajnych współpracowników, a następnie jako tajni współpracownicy na terenie kraju macierzystego (w przypadku zwerbowania agenta na terenie obcego kraju jako tajni współpracownicy, a następnie jako rezydenci). Zadaniem agenta jest dostarczanie wszelkich zdobytych informacji służbom specjalnym, które go zwerbowały, jak również podejmowanie działań mających na celu osiągnięcie zamierzonego celu przez wywiad, dla którego pracuje.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. AAP-6 Słownik terminów i definicji NATO. Biuro Standaryzacji NATO. s. 23. [dostęp 2020-11-30].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Roderick Bailey: Tajna wojna: Historia operacji specjalnych podczas II wojny światowej. Warszawa: Świat Książki, 2009. ISBN 978-83-247-1349-3.
  • Francis Russel: Wojna wywiadów. Warszawa: Wydawnictwo Amber, 1997. ISBN 83-7169-748-1.