Główna grań Młynarza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Górna część grani Młynarza. Widok z Ganku
Dolina Żabich Stawów. Po prawej stronie odcinek głównej grani Młynarza
Północny odcinek grani

Główna grań Młynarza (słow. SV vetva VeÍkého Žabieho štítu, Hlavný hrebeň Mlynára[1]) – odgałęzienie północnej grani Rysów w Tatrach Wysokich. Jest to boczna grań odbiegająca od Żabiego Szczytu Wyżniego na północny wschód, niżej zakręcająca na północ. Kończy się w widłach Białej Wody Białczańskiej i Żabiego Potoku. Oddziela Dolinę Żabich Stawów Białczańskich od Doliny Białej Wody i jej odgałęzienia – Doliny Ciężkiej[2]. W całości znajduje się na terenie Słowacji. W grani tej kolejno wyróżnia się[3]:

Wykaz obiektów i nazwy polskie według W. Cywińskiego[3], nazwy słowackie według czterojęzycznego słownika[1].

W orograficznie lewych zboczach grani brak najmniejszych nawet bocznych grzbietów. Stoki te to kilka urwistych, ale krótkich filarów, skalisto-trawiaste zbocza, płytkie żleby i niewysokie ściany. Natomiast w prawych zboczach jest wiele bocznych grani, oddzielonych potężnymi żlebami, a w graniach tych wznoszą się wybitne turnie[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. Tatry Wysokie i Bielskie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000, Warszawa, Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06, ISBN 83-87873-26-8
  3. a b c Władysław Cywiński, Młynarz. Przewodnik szczegółowy, tom 6, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1998, ISBN 83-7104-011-3