Gdy umilkły działa
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery |
1 sierpnia 1959 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
90 min |
Reżyseria |
Jakow Segel |
Scenariusz |
Iosif Olsznskij, Nina Rudniewa |
Główne role |
Walerian Winogradow |
Muzyka |
Mark Fradkin |
Zdjęcia |
Boris Monastyrskij |
Scenografia |
Boris Dulienkow |
Kostiumy |
Jekatierina Aleksandrowa |
Montaż |
Lidia Rodionowa |
Produkcja |
SF im. Gorkiego |
Wytwórnia |
SF im. Gorkiego |
Gdy umilkły działa (org. Первый день мира) – radziecki dramat wojenny z 1959 roku w reż. Jakowa Segela.
Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]
9 maja 1945, koniec wojny. W jednym z niemieckich miasteczek kapituluje miejscowy garnizon. Żołnierze radzieccy wraz z sojusznikami świętują zwycięstwo. Dla kapitana Płatonowa oznacza to upragniony powrót do cywila i rodzinnego Leningradu, gdzie jest wykładowcą na miejscowym uniwersytecie. Wszyscy mówią o nowym życiu podczas nadchodzącego pokoju. Jednak nie wszyscy Niemcy poddają się. Mała grupa SS-manów nie idzie do niewoli i ukrywa się. Śmiertelną ofiarą jednego z nich podczas próby zatrzymania po zdemaskowaniu pada kpt. Płatonow.
Obsada aktorska[edytuj | edytuj kod]
- Walerian Winogradow – kpt. Płatonow
- Ludmiła Butienina – sanitariuszka Ola Biełousowa
- Arkadij Wowsin – Boris Matwiejewicz, chirurg
- Garri Dunic – pułkownik
- Lusiena Owczinnikowa – Natalia
- Piotr Szczebakow – kpt. Niefiodow
- Aleksandra Daniłowa – lekarz wojskowy
- Andriej Fajt – stary Niemiec
- Nina Mienszykowa – pani Fischer
- Wadim Zacharienko – Fischer
- Igor Puszkariew – Kowaliow (ranny żołnierz w szpitalu grający na gitarze)
- Erwin Knausmüller – niemiecki żołnierz-antyfaszysta
- Heinz Braun – SS-man, zabójca Płatonowa
- Jurij Fomiczow – sanitariusz Siemionycz
- Alieksiej Tiemierin – pastor
- Wadim Zacharienko – rybak
- Galia Karakułowa – córka Fischerów
- Jewgienij Kudraszow – sierż. Zykow
i inni.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Zbigniew Pitrea: Zbigniew Pitera: Nowy film radziecki. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1967, s. 20.