Grzegorz Kowaluk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Grzegorz Marek Kowaluk
Państwo działania

 Polska

doktor habilitowany nauk rolniczych
Alma Mater

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

Doktorat

13 stycznia 2006 – drzewnictwo
Wydział Technologii Drewna Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[1]

Habilitacja

9 czerwca 2015 – drzewnictwo
Wydział Technologii Drewna Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[1]

Uczelnia

Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Okres zatrudn.

od 2011

Grzegorz Marek Kowaluk – polski leśnik, doktor habilitowany nauk rolniczych, profesor w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[2], specjalista od technologii drewna[1].

Kariera naukowa[edytuj | edytuj kod]

W 2001 roku uzyskał tytuł magistra inżyniera na Wydziale Technologii Drewna Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. W 2006 roku na tym samym wydziale, uzyskał stopień doktora nauk rolniczych w zakresie drzewnictwa na podstawie rozprawy pt. Praca skrawania w aspekcie jakości obróbki wybranych płyt wiórowych[3][1], której promotorem był Piotr Beer[4].

W 2015 roku uzyskał na Wydziale Technologii Drewna Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie stopień doktora habilitowanego nauk rolniczych w dyscyplinie drzewnictwa na podstawie pracy pt. Wpływ niekonwencjonalnych cząstek lignocelulozowych na właściwości płyt wiórowych wytworzonych z ich udziałem[3][1].

W 2011 roku został zatrudniony w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Dr hab. inż. Grzegorz Marek Kowaluk, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2024-05-02].
  2. Dr hab. Grzegorz Kowaluk [online], Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie [dostęp 2024-05-09].
  3. a b c Dr hab. Grzegorz Marek Kowaluk, [w:] portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB [dostęp 2024-05-02].
  4. Praca skrawania w aspekcie jakości obróbki wybranych płyt wiórowych laminowanych w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2024-05-14].