Harrie Lavreysen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Harrie Lavreysen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 marca 1997
Luyksgestel

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Holandia
Igrzyska olimpijskie
złoto Tokio 2020 Sprint
złoto Tokio 2020 Sprint druż.
brąz Tokio 2020 Keirin
Mistrzostwa świata
złoto Apeldoorn 2018 Sprint druż.
złoto Pruszków 2019 Sprint
złoto Pruszków 2019 Sprint druż.
złoto Berlin 2020 Sprint druż.
złoto Berlin 2020 Keirin
złoto Berlin 2020 Sprint
złoto Roubaix 2021 Sprint druż.
złoto Roubaix 2021 Keirin
złoto Roubaix 2021 Sprint
złoto Yvelines 2022 Keirin
złoto Yvelines 2022 Sprint
srebro Hongkong 2017 Sprint
srebro Hongkong 2017 Sprint druż.
srebro Yvelines 2022 Sprint druż.

Harrie Arnoldus Johannes Lavreysen (ur. 14 marca 1997 w Luyksgestel) – holenderski kolarz torowy, trzykrotny medalista igrzysk olimpijskich oraz wielokrotny medalista torowych mistrzostw świata i Europy.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze osiągnął w 2017 roku, kiedy zdobył dwa medale podczas mistrzostw świata w Hongkongu. Najpierw wspólnie z kolegami zdobył srebrny medal w sprincie drużynowym[1]. Następnie zajął drugie miejsce w sprincie indywidualnym, rozdzielając Rosjanina Dienisa Dmitrjewa i Ethana Mitchella z Nowej Zelandii[2]. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Apeldoorn razem z Nilsem van 't Hoenderdaalem, Jeffreyem Hooglandem i Matthijsem Büchlim zdobył złoty medal w sprincie drużynowym[3]. Następnie zdobył złote medale w sprincie indywidualnym i drużynowym podczas mistrzostw świata w Pruszkowie w 2019 roku. Na mistrzostwach świata w Berlinie (2020) i mistrzostwach świata w Roubaix (2021) zwyciężał w keirinie, sprincie indywidualnym oraz drużynowym. Kolejne trzy medale wywalczył na mistrzostwach świata w Yvelines w 2022 roku, zajmując pierwsze miejsce w keirinie i sprincie indywidualnym oraz drugie miejsce w sprincie drużynowym.

Brał udział w igrzyskach olimpijskich w Tokio, zdobywając medale we wszystkich startach. Najpierw razem z kolegami z reprezentacji zdobył złoty medal w sprincie drużynowym. Następnie wygrał sprint indywidualny, wyprzedzając swego rodaka, Jeffreya Hooglanda i Jacka Carlina z Wielkiej Brytanii. Ponadto zajął trzecie miejsce w keirinie, plasując się za Brytyjczykiem Jasonem Kennym i Azizulhasnim Awangiem z Malezji.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]