Herb Wielkiego Księstwa Poznańskiego
Herb Wielkiego Księstwa Poznańskiego – jeden z symboli Wielkiego Księstwa Poznańskiego, autonomicznego księstwa, wchodzącego w skład Prus.
Historia i symbolika[edytuj | edytuj kod]
W formie małej przedstawiał na tarczy herbu srebrnego pruskiego czarnego orła, na którego piersiach w polu czerwonym znajdował się srebrny orzeł w złotej koronie, z takimiż łapami, czerwonym językiem, na tarczy zwieńczonej koroną. Symbolizował, że Księstwo było integralną częścią Królestwa Prus, a zarazem posiadało (do 1848) autonomię.
W formie wielkiej dodatkowo tarczę herbową podtrzymują dziki mąż oraz rycerz. Trzymacze heraldyczne, korona i hełm były też używane we wszystkich prowincjach pruskich[1].
Herb Wielkiego Księstwa Poznańskiego (od 1848 roku Prowincji Poznańskiej) który zwał się niem. Der Königlich-Preußische Großherzoglich Posensche Adler/pol. Królewsko-Pruski Wielkoksiążęcy Orzeł Poznański, umieszczony był też na tarczy wielkiego i średniego herbu Królestwa Prus do czasów I wojny światowej.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Herb Prowincji Pomorze
- Zbliżone wyglądem i symboliką:
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Stefan Krzysztof Kuczyński: Polskie herby ziemskie, Warszawa 1993.