Homoryzja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Homoryzja (ang. homorrhizy) – zjawisko wyrastania wszystkich korzeni z tego samego źródła. Występuje u paprotników u których nie wykształca się korzeń zarodkowy, a wszystkie korzenie wyrastają z pędu u nasady pierwszego liścia. Homoryzja obserwowana jest także w rozwoju zarodka traw. Zarodek tych roślin wykształca wiele zaczątków korzeni. Pojęcie zostało wprowadzone przez K. Goebela[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hejnowicz Zygmunt: Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych. Organy wegetatywne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 240 i 483. ISBN 83-01-13825-4.