Indalo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Indalo

Indaloprehistoryczny symbol magiczny pochodzący z terenu hiszpańskiej Andaluzji.

Datowane na okres neolitu (ok. 6 tysięcy lat temu) malowidło przedstawiające Indalo, wykonane ochrą, zostało odkryte w 1868 roku przez Antonio Gongónia y Martineza w jaskini Los Letreros, położonej w górach Las Vélez niedaleko Vélez-Blanco w prowincji Almería[1][2][3]. Przedstawia ono antropomorficzną postać z rozpostartymi rękoma, w których trzyma rozciągający się ponad swoją głową łuk. Jego znaczenie jest niepewne, przyjmuje się, iż jest to wizerunek jakiegoś bóstwa trzymającego tęczę[1][2]. Być może był to rodzaj amuletu ochronnego, mającego odegnać złe moce[2].

Obecnie wizerunek Indalo stanowi oficjalny symbol miasta Mojácar i prowincji Almería[2]. Traktowany jest jako symbol szczęścia i pomyślności i szeroko wykorzystywany przez przemysł turystyczny, można go spotkać na różnych pamiątkach z regionu, t-shirtach i breloczkach[2][3].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Malowidła naskalne — sztuka lewantyńska i nie tylko .... archeofil.pl. [dostęp 2015-07-19]. (pol.).
  2. a b c d e Indalo Man. andalucia.com. [dostęp 2015-07-19]. (ang.).
  3. a b Robert Bovington: Spanish Impressions. 2009, s. 24. ISBN 978-1-4452-2543-2.