Instytut Filologii Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Tarasa Szewczenki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Instytut Filologii Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego
im. Tarasa Szewczenki
Інститут Філології Київського Національного Університет імені Тараса Шевченка
Institute of Philology Taras Shevchenko National University of Kyiv
ilustracja
Data założenia

12 listopada 2001

Typ

państwowa

Państwo

 Ukraina

Adres

Taras Szewczenko bulwar 14, 01601 Kijów

Liczba pracowników
• naukowych


600

Dyrektor

Grigorij Fokowicz Semeniuk

Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, u góry znajduje się punkt z opisem „Instytut Filologii Kijowskiego Uniwersytetu Narodowegoim. Tarasa Szewczenki”
Ziemia50°44′38″N 30°51′44″E/50,743889 30,862222
Strona internetowa

Instytut Filologii Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Tarasa Szewczenki – jednostka Kijowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Tarasa Szewczenki[1]. Utworzony 12 listopada 2001 r. w wyniku połączenia wydziałów filologicznego, filologii obcej i orientalistycznego[2]. Obecnie kadrę dydaktyczną stanowi około 600 nauczycieli akademickich, w tym około 60 doktorów nauk i profesorów, około 250 kandydatów nauk i docentów. Instytut zatrudnia również starszych nauczycieli, asystentów i 20 nauczycieli zagranicznych. Studiuje tam 240 asystentów, ponad 30 doktorantów i około 90 aspirantów.

Kształcenie odbywa się na trzech poziomach edukacji, zgodnie z którymi absolwenci uzyskują tytuły zawodowe: licencjata, specjalisty, magistra.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Instytut Filologii funkcjonuje od początku istnienia Uniwersytetu Kijowskiego, tj. od 1834 roku. Wydział filologiczny był wówczas częścią wydziału filozoficznego, a następnie nazywany był historyczno-filologicznym.

W 1937 r. utworzono wydział języków i literatur zachodnioeuropejskich.

W 1990 r. utworzono wydział języka i literatury orientalnej i angielskiej.

Historię instytutu tworzyli tacy uczeni jak M. Maksimowicz, M. Kostomarow, P. Żytecky, M. Drahomanow, M. Daszkewyć, V. Peretc, L. Bułachowski, O. i A. Biletski, M. Rusaniwsky, M. Zerow, M. Draj-Chmara, P. Fyłypowycz, O. Nazarewski, S. Masłow, D. Cziżewski, P. Plushch, A. Ishchuk, S. Sawczenko, O. Andriewska, Yu. Żluktenko, N. Raewska, T. Jakimowycz i inni.

Studia w zakresie nauk filologicznych były prowadzone na Uniwersytecie św. Włodzimierza od początku jego istnienia w 1834 roku. W jednostce humanistycznej Wydziału Filozofii otwarto oddział literatury rosyjskiej, który od 1850 r. stał się oddziałem nowo utworzonego Wydziału Historyczno-Filologicznego.

W 1867 r. Wydział Historyczno-Filologiczny podzielono na 3 filie: filologii klasycznej, filologii słowiańsko-rosyjskiej, oraz nauk historycznych.

Z czasem pojawiła się potrzeba kształcenia specjalistów w zakresie romanistyki i germanistyki. W 1906 r., z inicjatywy profesora M.P. Daszkiewickiego i jego ucznia I.V. Szarowolskiego, na Wydziale Historyczno-Filologicznym utworzony został oddział romańsko-niemiecki. V. Szarowolski został pierwszym dziekanem Wydziału Języków i literatur Europy Zachodniej, wnosząc znaczący wkład w jego rozwój.

W 1918 roku został otworzony oddział języka ukraińskiego, literatury ukraińskiej i historii Ukrainy.

W wyniku reformy w 1920 r. Uniwersytet został zreorganizowany na WIEN (Wyższy Instytut Edukacji Narodowej ukr. ВІНО, od 1926 r. – KIEN – Kijowski Instytut Edukacji Narodowej ukr. КІНО), w którym funkcjonował Wydział Nauk Humanistycznych, prowadzący kursy literatury i lingwistyki.

W 1933 roku ponownie ustanowiono Uniwersytet, w nim zaś – Wydział Literacko-Lingwistyczny.

Od 1943 r. na Zjednoczonym Uniwersytecie Ukraińskim zaczął funkcjonować Wydział Filologiczny; nazwa ta została również zachowana na przywróconym w tym samym roku Uniwersytecie w Kijowie.

Dziekanami Wydziału Historyczno-Filologicznego (następnie Wydziału Literacko-Lingwistycznego i Wydziału Filologicznego) byli w latach porewolucyjnych:

  • profesor V. Petrus (1922–1929, represjonowany),
  • profesor Iszczuk Arsen Oleksijevych (1937–1960, ze znacznymi przerwami, represjonowany i zrehabilitowany, w latach 1954–1956 prorektor Uniwersytetu),
  • profesor Gruńsky Mykoła Kuzmowycz (1933–1949, z przerwami),
  • profesor nadzwyczajny Y. Kobyletsky (1949–1952), profesor nadzwyczajny M. Stakhovsky (1956–1957),
  • profesor D. Zatońsky (1961–1962).

Po podziale na wydziały Filologiczny i Romańsko-Germański, dziekanami Wydziału Filologicznego byli:

  • Profesor Fedchenko Pavel Maximovich (1962–1967), profesor Y. Biloshtan (1967–1971),
  • Profesor Michaił Siemionowicz Gritsai (1971–1987),
  • Profesor Kononenko Petr Petrovich (1987–1992),
  • Profesor M. Nayenko (1992–2001).

Pierwszym Dziekanem Instytutu Filologii był profesor Grigorij Fokowicz Semeniuk

W 1937 r. utworzono w Kijowie oddzielny Wydział Języków Obcych, przemianowany w 1938 r. na Wydział Języków i Literatur Europy Zachodniej, którego dziekanem został profesor I. Szarowolski.

Wydział Języków i Literatur Europy Zachodniej w 1947 r. został przekształcony w oddział Wydziału Filologicznego, w 1962 r. został odtworzony jako Wydział Języków Obcych, a następnie przemianowany na Wydział Filologii Romańsko-Germańskiej.

W różnych latach wydziałem kierowali: V. Pashchenko, Y. Zhluktenko, O. Semenets, O. Cherednichenko. Nauczanie języków orientalnych jako specjalizacji głównej rozpoczęło się w 1990 r. w Oddziale Filologii Wschodniej Wydziału Języków Obcych. W 1995 r. przekształcono filię filologii wschodniej w wydział (którego kierownikiem został prof. G. Khalimonenko, w tym samym czasie kierownik wydziału turkologii).

Struktura[edytuj | edytuj kod]

Obecnie instytut posiada następujące katedry:

  • Katedra Filologii Angielskiej,
  • Katedra Filologii Germańskiej,
  • Katedra Filologii Romańskiej,
  • Katedra Teorii i Praktyki Tłumaczenia Angielskiego,
  • Katedra Teorii i Praktyki Tłumaczenia języków romańskich im. M. Zerowa,
  • Katedra Teorii i Praktyki Tłumaczeń z języka niemieckiego,
  • Katedra Języków Obcych Wydziału Historycznego i Filozoficznego,
  • Katedra Języków Obcych Wydziału Psychologii i Socjologii,
  • Katedra Języka Angielskiego Nauk Przyrodniczych,
  • Katedra Anglistyki Wydziału Fizyki i Matematyki,
  • Katedra Komunikacji i Lingwistyki,
  • Katedra Metod Nauczania Języków Obcych i Językoznawstwa Stosowanego,
  • Katedra Literatury Obcej,
  • Katedra Lingwistyki Ogólnej i Filologii Klasycznej,
  • Katedra Języka Ukraińskiego i Lingwistyki Stosowanej,
  • Katedra Stylistyki i Komunikacji Lingwistycznej,
  • Katedra Teorii Literatury i Studiów Porównawczych,
  • Katedra Współczesnej Literatury Ukraińskiej,
  • Katedra Historii Literatury Ukraińskiej i Studiów Szewczenki,
  • Katedra Języka Rosyjskiego,
  • Katedra Historii Literatury Rosyjskiej,
  • Katedra Języka Ukraińskiego i Rosyjskiego jako języków obcych,
  • Katedra Folkloru,
  • Katedra Filologii Słowiańskiej,
  • Katedra Polonistyki,
  • Katedra Hellenistyki,
  • Katedra Bliskiego Wschodu,
  • Katedra Filologii Chińskiej, Koreańskiej i Japońskiej,
  • Katedra Turkologii.

Specjalności[edytuj | edytuj kod]

Instytut Filologii kształci w następujących specjalnościach: filolog, nauczyciel języka i literatury ukraińskiej, folklorysta, nauczyciel języka i literatury rosyjskiej, nauczyciel języków i literatur zachodnioeuropejskich, nauczyciel języków i literatur słowiańskich, nauczyciel języków i literatur orientalnych.

Studenci Instytutu Filologicznego, mają możliwość studiowania około 30 języków.

Nauka w instytucie[edytuj | edytuj kod]

Pracownicy Instytutu pracują nad następującymi problemami naukowymi:

  • historia szkoły literaturoznawstwa;
  • teoria i historia literatury;
  • porównawcza krytyka literacka;
  • kulturowy i historyczny fenomen literatury ukraińskiej;
  • historia i teoria folkloru;
  • lingwistyka kognitywna;
  • badanie języka jako działalności;
  • badanie systematycznych właściwości strukturalnych języka;
  • instrumentalne studium struktury dźwięku języka;
  • gramatyka teoretyczna, leksykologia ogólna;
  • funkcjonowanie i rozwój języka ukraińskiego i rosyjskiego w różnych warunkach społecznych;
  • kontakty językowe;
  • etnolingwistyka;
  • socjolingwistyka;
  • psycholingwistyka;
  • mitopoetyka w języku literackim;
  • lingwistyka medialna;
  • problemy filologii klasycznej;
  • germanistka, romanistka, hellenistka;
  • przekładoznawstwo.

Czasopisma naukowe[edytuj | edytuj kod]

Instytut Filologii publikuje następujące czasopisma naukowe:

  • „Posłaniec KNU im. T. Szewczenka: literaturoznawstwo, językoznawstwo, folklorystyka”;
  • „Posłaniec KNU im. T. Szewczenka: obca Filologia”;
  • „Posłaniec KNU im. T. Szewczenka: orientalne języki i literatura”;
  • „Językowe i pojęciowe obrazy świata. Kolekcja naukowa”;
  • „Działy z literaturoznawstwa. Kolekcja naukowa”;
  • „Pracownia nauk Szewczenki: Zbiór prac naukowych”;
  • „Językoznawstwo Ukraińskie: Zbiór prac naukowych”;
  • „Aktualne problemy językoznawstwa ukraińskiego: Teoria i praktyka”;
  • „Literatura rosyjska. Badania”;
  • „Kijowskie pracownie polonistyczne”;
  • „Teoria i praktyka tłumaczenia”;
  • „Literatura. Folklor. Problemy poetyki. Zbiór prac naukowych”,
  • „Język rosyjski, literatura, kultura w szkole i na uniwersytecie. Magazyn naukowo-metodyczny”;
  • „Problemy semantyki, pragmatyki i lingwistyki kognitywnej”;
  • „Seminaria filologiczne”.

Kontakty międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]

Instytut Filologii posiada szerokie kontakty ze szkołami zagranicznymi, uczestniczącymi w międzynarodowych oraz europejskich programach akademickich i edukacyjnych w językach obcych (TEMPUS-TASIS, Copernicus itp.). Współpracuje z uniwersytetami w miastach:

  • St. Petersburg (Rosja),
  • Mińsk (Białoruś),
  • Kiszyniów (Mołdawia),
  • Strasburg i Rouen (Francja),
  • Granada (Hiszpania),
  • Florencja (Włochy),
  • Kilonia, Konstancja i Hanower (Niemcy),
  • Leeds (Wielka Brytania),
  • z Instytutem Lingwistyki Stosowanej i Tłumaczeń (Lipsk, Niemcy),*
  • z Centrum Badań Naukowych (Paryż, Francja),
  • ze Stowarzyszeniem dla Informacji i badań ortografii i system pisma (Paryż, Francja),
  • z Europejskim Centrum Języków Nowożytnych w Europie (Graz, Austria),
  • z Europejskim Centrum Kinematografii i Zasobów Audiowizualnych (Nancy, Francja),
  • z Instytutem Literatury Narodowej Akademii Nauk Ukrainy,
  • z Niezależnym Centrum Badań Naukowych Literatury Obcej na Ukrainie,
  • oraz z Instytutem Językoznawstwa Narodowej Akademii Nauk Ukrainy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Taras Shevchenko National University of Kyiv [online], knu.ua [dostęp 2018-08-19].
  2. Про Інститут філології | Інститут філології [online], philology.knu.ua [dostęp 2018-08-19] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-19] (ukr.).